Vicdan eskirse, ruh küflenirmiş!
Ruhu yaşarken küflenen insanların öldüklerinde ruhları da kokarmış!
Ben Meran! Ailemin zoruyla evlendirildim. Evlendiğim gün kocamı kaybettim. Ve ben bu sefer kayınbiraderimle evlendirilmek zorunda bırakıldım.
Kims...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
derdin dert olmadığını başkalarının yandığı dertlerde görürsün. asıl derdin dermanından kaçmak iken dermanını aramak için tutuşur durursun.
Uzun süredir görmediğim kadar güzel bir rüyanın peşindeydim. Kan yoktu, vahşet yoktu lakin ısrarla duyduğum ritmik bir ses vardı. Gözlerimi kırpıştırarak yüzümü buruşturdum ve istemeyerek rüyamı dağıtmış oldum. Duyduğum ses çok yüksekti ve yakınımdan geliyordu. Gözlerimi sıkıca yumarak uyumaya devam ettim Kartal'ın tenime değen sıcak nefesi ve kokusu gözlerimi açmamı engelliyor beni uykunun pençesine tekrar tekrar düşürüyordu. Yakınımdan gelen sese katlanamayacağımı anladığımda yüzümü yine buruşturarak gözlerimi açtım, bu seste neydi böyle?
Kartal'ın düzenli nefesini halen boynumda hissedebiliyordum, uyanmamıştı ama benim uykumu kaçırmıştı bu ses. Sesin kaynağını öğrenip uyumaya devam etmek istiyordum. İçinde bulunduğum huzuru kaçırmaktan korkuyor boynumu rahat rahat hareket ettiremiyordum. Gözlerimi kısarak açtım, odanın içinde sersemce dolaşan gözlerim komodinin üstündeki ışık kaynağına ulaştığında kafamı oraya doğru çevirdim. Ekranı açık olan komodinin üstündeki telefona baktım. Kartal'ın telefonu çalıyordu. Çalan telefon kapandı, sustuğunu düşünerek kafamı yastığa bastırmıştım ki tekrar çaldığında sitem ettim. Ayrıca önemli bir şey olmalı diye düşünmeden de edemiyordum. Boynumda yatan Kartal'ı uyandırıp söylemem gerektiğini düşündüm. Hayat memat meselesi olabilirdi, boş vererek yatıp uyuyamazdım.
Kartal'ı istemeden de olsa uyandırmak için seslendim. "Kartal telefonun çalıyor." dedim uyku mahmurluğu içinde kalan sesimle. Sesim çatallı çıkmıştı, bir taraftan da esniyordum. Gece yarısını çoktan geçmişti ama sabah ezanına daha olmalıydı.
Kartal o kadar derin uyuyordu ki kıpırdamamış tepki bile vermemişti. Belime öyle sıkı sarılmıştı ki, avuç içini üstümde kumaş parçası olmasına rağmen tenimde hissediyordum. Saçlarından yayılan mentol kokusunun kaynağına parmaklarımı götürerek hafifçe okşadım, Kartal saçlarının okşanmasıyla yüzünü daha çok boynuma gömmüş diğer elini sırtımın altından geçirerek beni kendine daha çok çekerek bana daha sıkı sarılmıştı. Refleksle yaptığı bu hareket kalbimi tekletirken gülümsemeden edemedim. Çok uykusuz kalmıştı ama uyanması gerekiyordu çünkü telefonu 3. kez çalıyordu. "Kartal telefonun çalıyor." dedim öncekine nazaran daha yüksek sesimle. Kartal ağzından bir şeyler geveleyerek yüzünü daha çok boynuma gömdü söylediği şeyi duyamadım, "Kartal önemli galiba 3. defa çalıyor." dedim kulağına doğru eğilmeye çalışarak, telefonunun ekranına kafamı kaldırarak baktım ve gördüğüm ismi zikrettim "Pars Karender arıyor Kartal önemli galiba." dediğimde Kartal gözlerini bir anda açtı sırtımın altına yerleştirdiği kolunu yerleştirdiği yerden çekerek komodine doğru uzattı. Telefonu eline alarak yatakta oturur pozisyona geçti ve telefonu açarak kulağına götürdü. "Ne oldu?" dedi sadece. Endişeyle yattığım yerden dirseklerimi yatağa bastırarak dikleştim ve yüzündeki gevşeyen kasların duyduklarıyla kasılmasını seyrettim.
