Young Love #2: Not Invalid

Chapter 22

Doomed

"Bakit ka naman nagmamadali?" dali sa akin ni Hael. Hindi ko alam, hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko lang magkaroon ng bago iyong hindi sana ako lolokohin o baka nga siguro uhaw lang talaga ako sa pagmamahal.

"Sorry, bes. Nadali ka pa niyan, hindi ko naman alam na ganon pala ang ugali niya... hayaan mo hindi ko na siya ibubugaw sa 'yo," tumango ako sa kaniya. Dumalaw pa siya sa condo ko, nag-aksaya pa tuloy ng oras para sa akin kung pinahinga niya na lang sana.

Nabalitaan niya kasi ang nangyari habang umiiyak ako, nagbook agad ng flight si gaga.

"Hindi ko alam na ganoon ang ugali, magkaibigan kami niyan matagal na pero..."

"No, Hael. It's fine, kasalanan ko rin."

"Kumain ka na, I made some porridge for you..." maagap niyang tanong sa akin. Medyo hindi rin kasi maganda ang pakiramdam ko o baka nagulat lang din sa mga nangyari nung isang araw, hindi tuloy ako nakadalaw kay Gianna.

"Siguro pagod lang ako, hindi pa naman ako masyadong nilalagnat trangkaso lang..."

"Hindi ka nga nilalagnat pero pag pinabayaan mo mas lalo kang magkakasakit," pag-aalala niya sa akin. "Here, tikman mo muna kung masarap e 'di good kumain ka..."

"Nagpaalam ka ba sa boyfriend mo?"

"Ah huh, nagpaalam ako." Tumango lang ako sa kaniya at sinubuan niya ako ng lugaw habang kumakain napapansin ko ang pananahimik nito, I wonder what he was thinking? Wala ba siyang sasabihin? Sobrang close kami talaga since nasa australia ako, para na nga kaming kambal. Even the style, magkamukha halos.

"You look so pale..."

Bumuntong hininga ito. Nagpagaling muna ako tatlong araw at tama nga ang sinabi niya, magkakasakit ako. Buti na lang medyo malakas pa ang resistensya ko sa sakit. Sinabi rin ng doctor na dapat magpaopera na ako sa appendix, hindi ko pa kasi maharap hanggang ngayon.

Humawak ako sa aking tiyan.

"Nagpaopera ka na ba? You have appendicities yet your still skipping your meals... pinapabayaan mo ang sarili mo," nag-aalalang sambit nito sa akin.

"Okay lang naman ako, wala naman akong nararamdaman siya tiyan..."

"Liar, you said it right? Minsan may instances na sinasakit ka dahil sa appendix mo." laban niya pa. "Magpagaling ka kung kailangan pumunta tayo sa doctor para gamutin 'yan, hindi pwedeng lumala 'yan, medyo delikado..."

"Sabi naman nila hindi naman daw nakakamatay."

"For lifetime! Pero habang buhay mong dala dala..."

Bumusangot na lang ako, hindi pa man ako nakakapag exercise pinagbawalan na ako ni Hael, masyadong istrikto talaga akala mo naman siya ang nasasaktan hano? Minsan may pagkakataon na siya na rin ang bumibili ng gamit sa condo ko, na sarili niya mismong pera.

Ow, siguro napakaswerte ko dahil may kaibigan akong ganito, hindi plastic.

Limang araw ang pagpapagaling ko, hindi na rin umuwi si Hael, magkasabay na rin kaming babalik sa Australia kaya isang buwan din siya rito, I'm so happy! Dito na siya sa condo ko muna tumutuloy pero minsan umuuwi rin siya sa condo dahil naiinip din siya minsan na wala ang boyfriend niya. Tumingin ako sa salamin, papagabi na rin.

It's not weird, sa sobrang close nga namin pwede na kaming tabi matulog na walang kamali malisya, ni wala nga rin siya iniisip. Ngumiti ako habang nag-oopen ng instagram, nagpost pa ako ng ibang pictures namin ni Hael.

Nakatopless si bakla habang nagsswipe ako nagtatanong sila kung sino ang nasa likod, minyday ko rin ang iba pa.

Hindi naman kasi masyadong feminine si Hael, kung siguro meron lang paminsan minsan, dahil siguro sa sobrang komportable na namin sa isa't isa.