ភាគទី 20 ហួសពេលហើយអូនសម្លាញ់!

292 37 5
                                    

Enjoy your reading 😉

* ព្រឹកថ្ងៃថ្មីព្រះអាទិត្យរះដល់កំពូលចុងត្នោតទៅហើយតែកុំមើលនាយតូចយើងវិញនៅគេងមិនទាន់ងើបនោះទេនៅគេងហ៊ាទឹកមាត់កក្លាក់នៅឡើយគេគេងតតែមានអ្នកមករំខានគេអោយភ្ញាក់ពីដំណេកតែងភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះ.........

« ជេគៗៗ ភ្ញាក់ឡើងនេះថ្ងៃត្រង់ហើយណា? » សម្លេងស្រទន់បន្លឺឡើងក្បែរត្រចៀកអ្នកដែលគេងលង់លក់

« ហុឺយ! មើសរំខានណាស់នែ៎ក! » ជេគបម្រាស់ខ្លួនតិចៗព្រោះកំពុងមានអ្នកមករំខានខ្លួនដោយអង្រួនគេមិនដកដៃសោះ

« ជេយ៉ុងហ៎ា! នេះអូននៅចង់គេងដល់ស្មាល់ណាទៀត? អូនភ្លេចសន្យាហើយហេ៎សថាថ្ងៃនឹងអូនទៅលេងផ្ទះបង »

« សន្យាស្អី? មិនចាំមិនអីទាំងអស់! ចេញទៅមើសរំខានណាស់នែ៎ក » នាយតូចនិយាយតែងមមីមមើលមុននិងរុញហុីសុឹងចេញដែលមករំខានដំណេកខ្លួន

« មិនងើបមែនទេ? បាន! » ហុីសុឹងដោយឃើញជេគនៅតែមិនព្រមងើបទោះជាដាស់ប៉ុន្មានដងក៍ដោយ ដោយក្រឺតខ្នាញ់និងនាយតូចពេកគេក៍លើកបីនាយតូចតែម្ដងដែលធ្វើអោយអ្នកដែលមមីមមើលត្រូវស្រែកឡើងទាំងប្រញាប់

« អ៎ាយ.....! នេះខ្ញុំចេះហោះមែនទេ? » (ok ចេះហោះ)

« អូនមិនមែនចេះហោះទេ! តែបងកំពុងបីអូន » ហុីសុឹងគេចង់តែសើចជាមួយទឹកមុខផ្អើលៗនឹងសម្ដីប្លែកៗរបស់ជេគនោះទេ

« នេះៗ.... ប..បងចូលមកបានយ៉ាងមិច? » ជេគពេលនេះស្វាងដូចគេជះទឹកចឹងបន្ទាប់ពីដឹងថាសម្លេងនៅក្បែរត្រចៀករបស់គេជានរណាហើយ នេះហុីសុឹងចូលបន្ទប់គេបានយ៉ាងមិច មិ...មិចក៍គេមកនៅលើដៃហុីសុឹងទៅវិញ

« បងចូលមកតាមទ្វារ »

« ដាក់អូនចុះសិនទៅ ហុី! »

« ahh! Okay2 » ហុីសុឹងមិនប្រកែកគេក៍ព្រមដាក់ជេគចុះនៅមុខបន្ទប់ទឹក ដាក់នាយតូចចុះភ្លាមនាយក៍ត្រូវគេដេញអោយទៅក្រៅបាត់ទៅ

*skip

« អូនអង្គុយនៅទីនេះហើយចាំបងទៅធ្វើអីអោយអូនញុំា » ពេលនេះពួកគេទាំងពីរបានមកដល់ផ្ទះហុីសុឹងហើយដោយហុីសុឹងអោយជេគអង្គុយចាំគេនៅលើសាឡុងចំណែកឯងខ្លួនគេក៍ទៅចម្អិនម្ហូបអោយជេគបានញុំាព្រោះពេលចេញពីផ្ទះមកនឹងជេគមិនបានដាក់អ្វីចូលពោះនោះទេ

« ហុឹម! នេះឈ្ងុយដល់ហើយនែ៎ក! » ជេគអង្គុយចាំនាយក្រាស់មួយសន្ទះធំដែលហើយ ដោយគេអង្គុយនៅមិនសុខនោះព្រោះក្លិនអាហារទាក់ទាញគេចង់អោយតែទៅចង្គ្រានបាយដោយទ្រាំមិនបានគេក៍សម្រេចចិត្តដើរទៅមើលហុីសុឹងធ្វើម្ហូបតែម្ដងទៅ

« នេះអូនមកទីនេះធ្វើអី? ទៅអង្គុយចាំបងនៅសាឡុងសិនទៅបន្ដិចទៀតម្ហូបឆ្អឹនហើយ »

« aww! អូនគ្រាន់តែចង់ឈរមើលបងធ្វើម្ហូបត៎ា មិនអីទេអូនមិនឈរមើលក៍បានតែចាំអូនជួយរៀបចំចានដាក់លើតុបាយ »

« កុំអី! ទុកអោយបងជាអ្នកធ្វើវិញ អូនគ្រាន់តែអង្គុយស្ងៀមៗមួយកន្លែងទៅបានហើយ »

« អូនមិនចេះនៅស្ងៀមមួយកន្លែងទេ អោយអូនជួយទៅនឹងអាលឆាប់បានញុំាជាមួយគ្នា » ជេគនៅតែប្រកែកចង់ជួយនាយក្រាស់ដដែលដោយអស់ជម្រើសហុីសុឹងមានតែស្របតាមបុិនណោះ ពួកគេក៍អង្គុយញុំាបាយជាមួយគ្នានឹងជជែកលេងយ៉ាងសប្បាយបន្ទាប់ពីញុំាហើយហុីសុឹងជាអ្នកប្រមូលចានទៅលាង ជេគឯនេះវិញកំពុងកាន់តេឡេចុចរាវរករឿងទុកមើលពីរនាក់នាយក្រាស់

« ហុីសុឹងហើយឬនៅ? រឿងចាប់ផ្ដើមឥឡូវហើយ »

« បងទៅហើយៗ » ហុីសុឹងក៍តបទៅកាន់អ្នកម្ខាងទៀតទាំងដៃកាន់ popcorns ព្រមជាមួយ coca រត់មកទាំងប្រញាប់

*ពួកគេចំណាយពេលមើលរឿងជាមួយគ្នារហូតដល់មេឃរៀងធ្លាក់ជ្រេចូលដល់ងងឹត

« ហុឹម! ទីបំផុតរឿងចប់ហើយ ចុកខ្នងចុកចង្កេះណាស់នែ៎ក » សម្លេងរអ៊ូរទាំរបស់ជេគបន្លឺឡើងមកបន្ទាប់ពីរឿងបានចប់

« អូនមិនគិតថាពួកយើងគួរតែធ្វើស្អីសប្បាយៗដូចរឿងនោះទេអី? » ហុីសុឹងនិយាយបបួលនាយតូចតែងញញឹមចុងមាត់នឹងបញ្ចេញទឹកមុខព្រាននារីដាក់នាយតូច < ស្អីគេអាសប្បាយៗដូចនៅក្នុងរឿងនឹងហ៎ >

« នែ៎កុំមកឆ្កួតណា! ប្រយ័ត្នដាក់បែកក្បាលលែងដឹងសង្សារឡូវហើយ » ជេគតបទៅហុីសុឹងតែងភ័យខ្លួនមុននឹងគម្រាមនាយមិនអោយចូលមកក្បែរខ្លួនបើសិនជាគេមិនចង់បែកក្បាល

« ហួសពេលហើយអូនសម្លាញ់ »


                 __________________

អ្នកអើយវគ្គក្រោយគេបុកម្ទេសហើយ 😱






TO BE CONTINUED 🫶🏻

Everything for you /HEEJAKE/Donde viven las historias. Descúbrelo ahora