අපේ ඇස් එකට හම්බුන පලවෙනි තප්පරේම මගේ heartbeat එක වැඩි වෙනව දැනුනත් සාරාව දැක්කම මට හිතුවෙම නැති විදිහට එයා ගැන දැනුනේ අමුතු තරහක්. ඒත් ඒ ගැන කල්පනා කරන්න මට කිසිම වෙලාවක් නොදී සාරා කරේ දුවගෙන වගේ මගේ ලගට ඇවිත් මාව hug කරපු එක.
"Don't touch me Saranya... Stay away from me..."
එතකොටම මම සාරා මාව hug කරපු ගමන් එයාගෙ ඇගේ කිසිම විදිහකින් touch නොවෙන විදිහට මගේ අත් පොඩ්ඩක් උස්සන ගමන්ම අඩියක් පිටිපස්සට උනා.
"ෆ්ලෝරා... ඔයා ගොඩක් වෙනස් වෙලා.. ඇයි එහෙම ගියේ, ඇයි කිව්වෙ නැත්තේ....."
මම ඒ විදිහට එයාව reject කරත් සාරා මාව අතාරින්නෙ නැතුවම මගේ දිහා බලාගෙන කියවගෙන කියවගෙන ගියේ හරිම කලබලෙන් වගේ. සාරා මගේ මූන දිහා බලන් ඒ ටික කිව්වත් මම සාරා දිහා බලන්නෙ නැතුව ඉස්සරහ බලන් හිටියා. ඒ වෙලාවෙ මම සාරාට කොච්චර ආදරේ උනත් එයාගෙ දිහා බලන්නවත්, එයාව ආයම hug කරන්නවත් මට ඕන උනේ නෑ.
"මම ඇයි ඔයාට කියන්නේ.. එහෙම කියල යන්න ඔයා මගේ කවුද සාරන්‍යා....."
"අනේ ෆ්ලෝරා ප්ලීස්... එහෙම කියන්න එපා අහන්නකො මම...."
"No.. We have nothing to talk about.. So let's stay as we have been for these five months.. leave me now.."
සාරාට තවත් කතා කරන්න ඉඩක් නොදී මම එහෙම කිව්ව ගමන් සාරා මාව අතෑරියා. ඒත් එක්කම වගේ කෝල් එකක හිටපු වින්ඩි ඇවිත් මගේ අත එයාගෙ අත් දෙකෙන්ම අල්ලගත්තා. හරියට ඉස්සර සාරා මගේ අත අල්ලන් ඉන්නවා වගේම. මගේ මූනෙ නැවතිලා තිබුන සාරාගෙ ඇස් එතකොට ගියේ වින්ඩි අල්ලගෙන ඉන්න මගේ අත පැත්තට. ඒ අතරෙම පිටිපස්සෙන් ඇවිත් මගේ sholder එකට තට්ටුවක් දැම්මේ තරුල්.
"Hey.. වරා... ගොඩක් කාලෙකින්.. මම හිතුවෙ නෑ එයි කියල.. කවදද ආවෙ..."
"ආහ් ආවෙ නම් ඊයෙ රෑ.. මගේ best friendsලගේ special days වලට මම නැතුව කොහොමද තරුල්.. කවුද ඔයාට සදරුද invite කරේ..?"
තරුල් මුලින් මම එයි කියල හිතුවෙ නෑ කිව්ව එකට මගේ හිත පොඩ්ඩක් අවුල් උනත් ඒක නොපෙන්නා තරුල්ගෙන් එහෙම ඇහුවා. ඒත් සදරු තරුල්ට invite කරා කියල නම් මම කලින්ම දැනගෙන හිටියා.
