" අහ් මට කියවුනා.... මගෙ අම්මත් ඔයා වගේ... "
"අනේ ඒකට මොකද පොඩි මහත්තය. කැමති විදිහකට කතා කරන්න "
" ඒනම් මං....."
" කියන්න පුංචි මහත්තයා "
" මං ලීලා අම්මා කියන්නද."
" අනේ හා පුංචි මහත්තය.මටත් දරුවෙක් නෑ "
ලීලා අම්මගෙ ඇස්වලට කදුලුත් ආවා. අනේ පවු. අම්මා කියන වචනෙම්ම මාව තනිකරම අඩපන වෙනකොට. ඉක්මනින් ඇස් පිහදගෙන කාමරේට ආවෙ වොශ් එකක් දගන්න. රශ් හොදටම නිදි.... අනෙ අහිංසක දරුවා..... ඔයත් නොහිටින්න රශ් මං අද කොහෙද. ඔයා මට ආයෙත් පන දුන්න මැනික. ඔයාටයි විවාන් අයියටයි මං ජාතිත් ක්ප්ක්ප්යයි. ඒත් මම කොහොමද ඒ ණය ගෙවන්නේ.........
කල්පනා කර කරම මං නාන කාමරේට ගිහින් හොදට නා ගත්තා. අයිය නාගෙන කොහෙ ගිහින් ද මංදා.. මං ඉක්නමනින් නාගෙන ඇවිත් රශ්වත් සෝදගෙන පහලට ආවෙ බඩගිනි වැඩිවෙලා බඩෙ පනුවො උද්ගෝශනෙකට සූදානම් වෙනවෙලාවෙ....
" අහ් නෙතූ එන්න."
" අයියා.... කොහෙද අනෙ ගියෙ. මං හෙව්වා. රශ් බබා යන්නකො ඩඩා ගාවට"
" එන්නකො මගෙ දගයා ඩඩා ගාවට"
රශ්ව විවාන් අයියට දුන්න මම අයියට කෑම බෙදන්න ගත්ත. එයාටත් බෙදල මාත් බෙදාගත්තා. අවුරුදු ගානකට පස්සෙ කංකාවෙ තාලෙට කෑම වේලක්.... ඒක වෙනම වයිබ් එකක් මං ලොකු හුස්මක් අරන් අයියා දිහා බැලුවා. මාව හොදටම කියවන්න පුළුවන් මනුස්සයෙක් වෙලා විවාන් අයියා මේ කාලෙට එයා රශ්ව එහා පැත්තෙ පුටුවෙන් ඉන්දවල ඉක්මනින් බත් කටක් අනල මට ලං කලා. ඇස්වලට උනපු කදුලු එක්කම ඒ බත්කට කාපු මම. පාඩුවෙ කන්න ගත්තා.
ඔයා සතුටින් ඉන්නවද ලව්..... මං දුන්න කියපු වේදනාව නිසා ඔයා විදෙව්වද ලව්.... නැත්තම් ඔයා තාමත් මට ආදරෙ ද ලව්.....
" හැබැයි නෙතු ඔයා ඔහොම අඩන්න තියාගත්තොත් මං අරක ඉන්න තැනක් හොයන් ගිහින් මරනවා"
" අනෙ අයියේ"
" එහෙනම් පාඩුවෙ කන්න. නෙතූ ඔයාගෙ ඔය කදුලු නවත්තන්න මං මොනවද නොකරේ. ඔයා හොදටම දන්නවා. ප්ලීස් මාව මිනී මරුවෙක් කරගන්නෙපා"
YOU ARE READING
🌸 ඇස් අද්දර 🌸
Fanfictionඅකුණු ගහල හෙණ පුපුරල මහ වැස්සකට පස්සෙ පායපු අහිංසක දේදුන්නක්..... අදුරු මුල්ලක හැංගිලා උන්න සුදුපාට හිස් රෙද්දක පාට තවරනවා හොරැහින් දුටුව මං......
