Chapter 17

24 4 0
                                    

Ch17 ဟိုတယ်

ကောင်းချန်က ဧည့်ရိပ်သာသက်သက်လို့ ရည်ညွှန်းထားတဲ့အဆောက်အအုံကြီးသည် ခမ်းနားလှသည့် ဟိုတယ်ကြီးတစ်ခုအဖြစ် သူတို့မျက်စိရှေ့၌ ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းသည် မြင့်မားကာ ဝံ့ကြွားနေပြီးကျယ်ဝန်းသော ကြမ်းပြင်များ ပါ၀င်ကာ အတွင်းပိုင်းကို တောက်ပသော ရောင်စုံမီးများဖြင့် လင်းထိန်စေလျက်ရှိသည်။

ကျန်းရွေ့သည် ဧည့်ကြိုကောင်တာကို တစ်ဘဝလောက်ကြာအောင်တမေ့တမော စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး အခန်းကတ်သုံးကတ်သာ တွေ့ခဲ့ရသည်။ ပထမထပ်၌ မည်သူမှမရှိနေပေ။

ရှဲ့ယင်းက တံခါးအပြင်ဘက်သို့ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ "အပေါ်တက်ကြရအောင် ငါတို့တွေ ဒီမှာအကြာကြီးယောင်ခြောက်ဆယ်လုပ်နေလို့မရဘူး" အကြောင်းမှာ... ထိုမကောင်းဆိုးဝါးများသည် အချိန်မရွေး ရောက်လာနိုင်တာကြောင့်ဖြစ်သည်။

"ကောင်းပြီ ဒါဆိုရင် ငါတို့အတွက် တစ်ခုတည်းသော ရွေးချယ်သင့်တာက ခြောက်ထပ်မြောက်ပဲ" ကျန်းရွေ့က အခန်းကတ်များကို လူတိုင်းအား ပြသလိုက်သည်။ ခြောက်ထပ်မြောက်သည် သူတို့အတွက် ရွေးချယ်စရာများထဲမှ အလယ်အလတ်အထပ်ဖြစ်သည်။

"ဒါလည်း ကောင်းတာပဲ... ဒီလိုသာဆို သူတို့ ငါတို့ကို ရှာတွေ့ဖို့ ပိုခက်သွားလိမ့်မယ်.." ရှဲ့ယင်းက စိတ်ချသလို‌ေပြာလာသည်။

ညသည် လျင်မြန်စွာ ရောက်ရှိလာကာ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အမှောင်ထုများဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ဟိုတယ် lobby သည် အလွန်တောက်ပနေပြီး သူတို့၏ အရိပ်များက မှန်ချပ်တွေပေါ်၌ ထင်ဟပ်နေသည်။ ဖန်ချန်းက မှန်ချပ်တွေကို စိုက်ကြည့်‌ေနရင်းင်း သူတို့ တစ်ချက်လောက်သတိမထားမိလိုက်တာနဲ့ လူသားစားတဲ့မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ပုံရိပ်က သူတို့ကြားတွင် ရုပ်လုံးပေါ်လာနိုင်ကြောင်းကိုတွေးလိုက်မိသည်။

ဒီဟိုတယ်က တကယ်ကို ထူဆန်းနေသည်...

"ဟေး မင်းတို့နှစ်ယောက် ဘာလုပ်နေတာလဲ?မြန်မြန်အပေါ်ကိုတက်လာခဲ့လေ!" ကောင်းချန်က လှမ်းအော်ခေါ်လာပြီး ဖန်ချန်းရဲ့အာရုံများကပြန်ရောက်လာတော့သည် ။အခု မှန်ပေါ်၌ သူနှင့် နျဲ့ရှီ၏ ပုံရိပ်များသာရောင်ပြန်ဟပ်လျက်ရှိနေတော့သည်။ တခြားသူများနှင့်စီအမြန်သွားလိုက်ကြပြီး ရှဲ့ယင်းက သူတို့ကိုလှည့်ကြည့်လာကာ "ဘာဖြစ်လို့လဲ?" ဟုမေးလာသည်။

လူ့ဘုံမှလွတ်မြောက်ခြင်း(ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now