Omhaal - Vervolg Schijnbeweging

15

~ Sorry, sorry, sorry voor de vroege upload! Wordt helemaal gek van de wifi hier. Heb drie keer het hoofdstuk opnieuw in moeten voeren en hoop dat hij het nu doet. Ik weet dat het bij jullie 5 uur is, maar nu doet mijn Wifi het tenminste. Veel leesplezier... en bedankt voor alle reads en votes! Jullie zijn echt geweldig ~

15:

"Dan is bijna alles geregeld. Oh ja, nu vergeet ik een belangrijke voorwaarde" zei Julian.

"Oke" antwoordde Nadia onzeker. Ze zat in het sollicitatiegesprek die Viktor voor haar had geregeld en alles was goed gegaan, tot nu toe. Maar wat als ze niet aan deze hele belangrijke voorwaarde kon voldoen? Dan was weer alles voor niets geweest.

"Zoals je weet begint vrijdag het seizoen weer met de bosloop. Daarna vertrekken ze volgende week maandag naar Oostenrijk" begon Julian. Viktor had Nadia al gewaarschuwd dat hij niet kort van stof kon zijn en zijn verhalen altijd 10 keer langer maakte dan nodig.

Nadia knikte begrijpend en had geen idee waarop dit verhaal ging uitlopen.

"We hebben het druk zat en we kunnen alle hulp gebruiken" ging Julian verder, waarna hij weer een pauze liet vallen. Hij keek Nadia aan en verwachtte dat ze iets ging zeggen.

"Oke" zei Nadia maar om de stilte op te vullen. Julian wachtte echt totdat Nadia iets gezegd had en andere woorden had Nadia op dit moment niet.

"En ik weet dat jou schooljaar en dus  je stage ook pas in september begint, maar we kunnen je alleen gebruiken als je nu al beschikbaar bent".

"Oke" zei Nadia nu snel, zodat Julian zich niet meer kon bedenken. Deze stage wilde ze hebben en ze zou hem krijgen ook. Bij Ajax en op 'De Toekomst' was het altijd super gezellig en om vanaf vrijdag te beginnen was daarom ook zeker geen probleem.

"Want als je halverwege het seizoen instroomt, dan hebben alle spelers al hun eigen diëten en voedingsschema's". Julian keek eens op zijn papiertje voor wat hij nog meer moest gaan bespreken. Nadia had mee zitten gluren en ze had gezien dat er nog wel een paar punten stonden.

Nadia knikte maar braaf, maar hoopte dat dit gesprek wel zo voorbij was. Julian kon zo lang doordraven op één onderwerp.

"En dat is juist een goede klus voor jou om samen met Marian te doen".

Vanbinnen haalde Nadia opgelucht adem. Ze zou dus niet dag in, dag uit met Julian in de keuken hoeven te staan.

"En daarom zou ik -"

Een paar keer werd er op de deur geklopt. "Kom binnen" riep Julian.

"Hey Julian, Nicolai heeft paar vragen over z'n dieet met z'n blessure" zei de man die half in de deuropening hing. Nadia was hier vaak geweest maar deze herkende ze toch niet. Onmerkbaar schrok Nadia op. Nicolai zien was op dit moment het aller-allerlaatste wat ze wilde en daarnaast schrok ze ervan dat hij weer geblesseerd was. Zou het ernstig zijn? Hoelang zou hij uitgeschakeld zijn? Wie steunt hem nou?

"Ik ben er in een minuut" zei Julian.

"Hij wacht boven in de kantine".

"Is goed" zei Julian weer. En Nadia was een beetje verbaasd dat hij het bij twee woorden hield. Maar door de woorden van de man in de deur wist ze tenminste wel waar ze zo niet heen moest gaan: de kantine.

"Oke. Teken maar hier, hier en hier". Julian stopte met het verhaal waaraan hij was begonnen en wees drie plaatsten aan waar Nadia een handtekening moest zetten. "Lach maar even in de camera" grapte hij.

Nadia begon te lachen, terwijl ze op de drie aangewezen plekken tekende. Het contractje zou vast wel goed zijn en eigenlijk had ze geen zin om het door te lezen. Aan de voorwaarden die Julian genoemd had, kon ze allemaal voldoen.