Omhaal - Vervolg Schijnbeweging

18

18:

"Hoi, ik ben Jesse". Jesse stak zijn hand uit naar Anouk, die hem normaal aanpakte. "Leuk je te ontmoeten".

"Insgelijks" zei Anouk beleefd en met een geniepig lachje keek ze Nick aan. Dit was nog te netjes. "Ik ben Anouk".

Nadia stond bevroren te kijken wat er naast haar gebeurde en hoorde alleen stemmen in de verte.

"Dan moet jij Nadia zijn"

Hoorde ze haar naam daar nou in de verte? Zei Jesse, de loverboy, haar naam?

"Dan moet jij Nadia zijn" klonk weer, terwijl er nu een jongen voor haar gezicht kwam staan. Ze zag alleen de contouren van een jongeman, maar de details wist ze maar al te goed. Opgeschoren haar, diep liggende ogen, een heel klein moedervlekje onder zijn linkeroog.

Wat moest ze doen? Zeggen dat hier een loverboy in haar huis stond? Hem eerst even beter leren kennen en dan pas iets zeggen? Een boek mag je tenslotte ook niet op zijn cover beoordelen. Hem hier gelijk uitschelden en wegsturen? Nick even apart nemen en hem de artikelen en foto's laten zien?

"Naad" hoorde ze nu hard en ze voelde een stoot in haar zij.

"AU?" schoot ze wakker uit haar gedachten.

"Jij bent Nadia" zei Jesse nu voor de derde keer. "Leuk je te ontmoeten

"Klopt" was het enige dat Nadia reageerde. Het was helemaal niet leuk om hem te ontmoeten. Wie wil er nou een loverboy ontmoeten?

"Wie wil er wat drinken?" vroeg Nick.

"Doe maar cola" antwoorde Jesse en Anouk beaamde het.

Nadia kon nog steeds geen woorden uitbrengen, dus knikte ze het maar. Het liefst dronk ze pure Malibu, waardoor ze dronken zou worden en deze middag zou overleven.

"Ga zitten". Nick wees naar de bank en liep daarna naar de keuken.

Jesse liet zich op de bank zakken en keek ongemakkelijk naar Nadia. Nadia koos om de op de bank tegenover Jesse te gaan zitten en dan helemaal aan het andere uiteinde. Zo dicht als Jesse net bij haar geweest was wilde ze niet meer.

En ongemakkelijke stilte tussen Anouk, Nadia en Jesse viel. Zo'n stilte waar je wel iets tegen de nieuweling wil gaan zeggen, maar je niet weet wat je zou moeten zeggen en een stilte, waarin je niet een gesprek kon aanknopen met Anouk, omdat Jesse dan zo buitengesloten werd.

Gelukkig kwam Nick alweer snel binnen met 4 glaasjes Cola. "Al kennis gemaakt?"

"Nog niet" antwoorde Jesse gelijk.

"Nou, dit zijn dus mijn huisgenoten"

"Hoe kennen jullie elkaar?" zei Jesse gelijk weer.

"Ik was een vriendin van Nadia toen ik hier ging wonen. Nu ook een van Nick" antwoorde Anouk.

"Oh wat leuk". Jesse keek naar Nick en negeerde Anouk en Nadia. "Jij neemt ook iedereen in huis".

Nadia wist nog steeds niet wat ze moest antwoorden. Nog steeds kon ze niet helder denken. Het enige wat in haar hoofd zat, was dat ze zijn ex was.

"Ik ben zijn ex" zei ze dus en toen ze het zei wist ze wat ze wel had moeten zeggen. 'Ik ben een vriendin die samen met Nick veel heeft meegemaakt' had veel logischer geklonken, maar ze kon haar woorden niet meer terugnemen.

"Je hebt met een meisje gehad?" vroeg Jesse nog een keer overdreven aan Nick.

Nadia staarde Jesse met een arrogant hoofd aan. Haar antwoord was dan wel dom en onlogisch, de inhoud kon niet duidelijker.