Omhaal - Vervolg Schijnbeweging

19

~ Verrassing!!! Alweer haha, ik kon niet wachten met dit hoofdstukje, omdat het zo leuk wordt hihi ^^  Het volgende hoofdstukje komt denk ik nu maandag, ipv vrijdag, maar hangt ervan af. Veel leesplezier. Vanavond ein - de - lijk de eerste officiële wedstrijd :) ~

19:

"Letten jullie goed op haar?" vroeg Naomi bezorgd, terwijl ze naar Davy, Nicolai, Joël en Jasper keek.

Met zijn allen stonden ze in de parkeergarage in de ArenA. Allemaal wareb ze afgezet door hun vriendinnen en nu waren ze afscheid aan het nemen. Over een kwartier zou de bus naar Schiphol vertrekken en dan zouden ze voor 4 dagen naar Oostenrijk vliegen.

"Tuurlijk doen wij dat" zei Joël en hij sloeg zijn armen over Nadia haar schouders. "Niet zenuwachtig zijn".

Joël voelde Nadia heel goed aan. Ze was inderdaad heel zenuwachtig voor deze week. Sinds dat ze woensdag huilend in Viktor zijn armen was gevallen had ze geen twijfels meer. Vrijdag en zaterdag waren ze nog met de groep weggegaan en er was niets geks meer gebeurd tussen Nicolai en Nadia. Eindelijk konden ze weer normaler met elkaar omgaan en dat stelde Nadia gerust. Maar wat als daar deze week verandering in zou komen? Wat als Nicolai nu weer dingen zou gaan zeggen, die haar lieten twijfelen. Vijf dagen waren lang en dus ook lang genoeg de tijd voor Nicolai om tegen haar te gaan praten en haar te laten twijfelen.

Nadia haalde eens diep adem. Zonder dat zij iets zei, wist Joël altijd wel hoe zij zich voelde. En hoe hij haar dan moest behandelen wist hij ook nog eens. Joël was gewoon een perfecte vriend en wat was ze blij, dat Finn hem anderhalf jaar geleden had uitgenodigd op haar verjaardag. Daardoor was ze met hem meegegaan naar de voetbal en daardoor waren ze beste vrienden geworden. Daardoor had ze ook wel Nicolai ontmoet en was ze dus in deze problemen gekomen, maar ze kon gewoon niet meer zonder Joël.

"Dankjewel" fluisterde ze in Joël zijn oor.

"Wees maar niet bang. We zorgen voor haar" voegde Nicolai toe.

Nadia zette een verplicht lachje op haar gezicht. Dit was alweer zo'n opmerking waardoor ze ging twijfelen en dus vond ze hem verschrikkelijk. De zin leek gelijk alweer honderd keer herhaald te worden in haar hoofd. Hij wilde voor haar zorgen. Niet alleen deze week, maar heel zijn leven lang.

"Meekomen Viktor en Nadia" klonk ver vanuit de garage en Nadia draaide zich om. Verderop zag ze Frank staan bij de deur die naar binnen leidde.

"We komen eraan" riep ze terug, terwijl ze naar Naomi liep en haar omhelsde. Daarna deed ze hetzelfde bij Joan en Amber. Deze meiden waren haar beste vriendinnen en ze ging ze deze week heel erg missen. Natuurlijk had ze Joël, Jasper en Davy nog om mee te praten, maar dat waren jongens. Hoewel ze altijd de beste en rustgevende gesprekken met jongens had, vond ze het heel jammer dat ze de meiden hier moest achterlaten.

"Here we are" zei Viktor toen ze bij Frank gekomen waren en mee naar binnen liepen.

"Ik heb een paar regels voor jullie deze week" zei hij en hij keek ze beide streng en vragend om toestemming aan.

Beide knikten ze toestemmend en dat zorgde ervoor dat Frank verder ging met zijn verhaal. "Regel 1: Jullie twee in één kamer is niet toegestaan. Vik, jij slaapt weer bij Arek en Nadia jij slaapt bij Marjan. Regel 2: Jullie twee samen in een ander kamertje, gang of weet ik dan ook is ook niet toegestaan"

Nadia begon te lachen om Frank. Natuurlijk mocht ze deze week niets doen met Viktor, daar had ze allang rekening meegehouden. Het was een week vol werken en een relatie paste daar niet in.

"Geen seks dus deze week" concludeerde Viktor uit Frank zijn regels.

"Jij snapt het" lachte Frank, terwijl hij Viktor een schouderklopje gaf.