Omhaal - Vervolg Schijnbeweging

30

~ Goed nieuws: :) Er komt een Schijnbeweging - Trilogie. Wat dus betekent dat er een deel 3 komt na 'Schijnbeweging' en 'Omhaal'. Ik kan jullie zeggen dat 'Omhaal' 32 hoofdstukken krijgt + een epiloog. Daarna, Vrijdag 11 september, begint dus het Nieuwe boek. Dit boek ga ik snel toevoegen op Wattpad, maar omdat het nu nog wat zou verraden komt het nog niet! ~

Hier het hoofdstuk! Enjoy X ~

30:

De dokter liet voorzichtig zijn ooglid weer zakken. "Goede tekenen. Zijn ogen beginnen meer op het licht te reageren en ook zijn voeten reageren meer"

Met een grote glimlach keek Nadia naar de dokter.

"De kans dat hij uit deze coma ontwaakt is nu stukken groter. Ik hoop dat hij zich blijft verbeteren"

"Hoelang gaat het nu nog duren?"

"Het kan snel gaan. Het kan vandaag gebeuren, maar het kan ook nog drie dagen duren" legde de dokter uit.

"Dank u wel, dokter" glimlachte Nadia van blijdschap. Natuurlijk was ze heel blij dat Nicolai wakker zou worden, maar toch werd ze er ook weer een beetje zenuwachtig van. Als hij wakker werd, dan zouden er vele vragen beantwoord worden en moeten worden. Hij zou haar moeten vergeven of niet, hij zou haar terug willen of niet, zij moest vertellen dat ze zwanger was en van wie. Het waren allemaal dingen waarop Nadia antwoord wilde, maar nu het zo dichtbij kwam werd het toch wel heel spannend.

"Gaat het goed?"

Nadia keek om de dokter heen en zag Davy met Viktor de kamer binnenkomen.

Hevig knikte ze ja. "Hij reageert weer meer"

"Grote kans dat hij gaat ontwaken" voegde de dokter toe. "Ik moet verder. Als zijn ouders er zijn, dan kom ik het zelf nog wel een keer vertellen"

"Dank u wel, dokter" glimlachte ook Davy, waarna hij op het bed afliep en Nicolai zijn hand vastpakte. "Ik wist dat je het kon. Ik wist dat je sterk genoeg was, broer"

"Viktor, kan ik je even spreken" floepte Nadia eruit. Hoewel ze het liever niet tegen Viktor wilde zeggen over haar zwangerschap, was hij hier nu toch de enige optie en kon ze bijna niets anders. Ze moest tegen iemand zeggen dat ze zwanger was: Viktor of Gudrun.

Davy keek niet op of om van Nicolai en bleef maar tegen hem aanpraten. Viktor daarentegen keek haar nieuwsgierig aan. "Ja tuurlijk"

"Kom". Nadia liep de kamer uit.

"Wat is er?" vroeg Viktor toen ze samen op de gang stonden.

Nadia probeerde alle moed bij elkaar te rapen, maar zelfs dat mislukte al. Het liefst zakte ze door de grond en kwam ze hier nooit meer terug. Het waren maar 3 woordjes die ze moest zeggen: 'Ik ben zwanger'. Normaal had ze nooit moeite met drie woorden, maar vandaag was dat totaal niet het geval. Als ze het nu aan Viktor vertelde, dan hoefde ze tenminste ook niet naar Gudrun om bloed van Nicolai te vragen.

"Gaat alles goed?" zei ze in tegenstelling tot de andere drie woorden die ze wilde zeggen. Meteen wilde Nadia zich voor het hoofd slaan. Waarom waren die drie woordjes zo moeilijk om uit te spreken.

"Ja... Een beetje" gaf Viktor toe.

Nadia was te boos op zichzelf dat ze niet goed meer wist hoe ze nu kon reageren op Viktor. Daarom bleef ze maar stil.

Viktor bleef haar aankijken in stilte en Nadia voelde zich verschrikkelijk ongemakkelijk. Zou hij aan haar zien dat ze zwanger was? Zou hij zien dat haar buik wat dikker was?

"Hoe gaat het met jou? Naomi zei dat je naar de dokter was gegaan" verbrak Viktor de stilte.

"Uhm..". Nadia hoorde Viktor niet goed meer en had alleen nog maar in haar hoofd dat Viktor zag dat ze zwanger was. "Ik moet gaan" zei ze, terwijl ze langs hem heen de gang verder doorliep.