Umut

"Benim Yuvam Üç Kişiden İbaret."

Zellamlar sarı kulalarım, nasılsınızz?

Medya: OROSPU çocuklarına hitaben

Bu arada Tolga ile Arden'i yapayım mı? Sanırım siz istiyorsunuz ama benim pek içime sinmedi. Sonuçta beraber (kardeş gibi) büyümüşler.

Birde karakter tanıtımını kaldırsam mı? Bir çoğunuz koreli oldukları için beğenmemişsiniz. Bunun nedeni birkaçını çekik gözlü bulmuştum. Kardeş oldukları için de yarısı asyalı yarısı başka kıtalı olmasın diye hepsini çekik gözlü yaptım. Sonuçta sizin için koydum ve siz beğenmemişsiniz. Sürekli aynı yorumu gördüğüm için kaldıramayı planlıyorum.

-------

17. Bölüm

Biz bakışmaya devam ederken araya Ahsen Hanım girdi.

"Hoşgeldiniz çocuklar, oturun şöyle."

Ahsen Hanım'ın gösterdiği boş koltuğa geçtik, ortamdaki gerginlik hala fazlaydı.
Bu sefer Sefa Bey söze girdi.

"Kendinizi tanıtın bakalım çocuklar."

"Doruk ben, Tolga'nın ikiziyim."

"Bende Elif."

"Tolga."

Sefa Bey aldığı cevaplardan sonra gülümsedi ve tekrar konuşmaya başladı.

"Bende Sefa, Arden'in babasıyım. Memnun oldum çocuklar."

Doruk ve Elif gülümserken Tolga umursamadı. O da benim gibi aileme kızgındı.

"Ardenle çok yakınsınız sanırım, sizi çok seviyor."

Konuşan Ahsen Hanımdı. Ona cevap olarak Doruk konuştu.

"Öyleyizdir. Uzun yıllardır beraber büyüdük."

Doruk bunu söylerken Ozan'a bakıyordu.

"Ozon yollordor borobor boyodok."

Ozan Doruk'un taklidini yapınca Samet abi kafasına geçirdi.

"Bende size bizim çocukları tanıtayım. Bunlar Aran ve Ayaz Arden'in en büyük abileri, bu Poyraz 3. numara bu Yankı 4. numara, bu Batı 5 numara, bu Aren Arden'in ikizi. Buda Egemen, kardeşi."

Ahsen Hanım saymayı bitirnce Tolga kulağıma fısıldadı.

"Şu 4 numarayı hiç gözüm tutmadı amına koyayım tipe bak."

"Gerizekalı sus biri duyacak."

Tolga yerine yerleşince Ahsen Hanım derin bir nefes alıp devam etti.

"Gelelim kuzenlere. Samet, Bartu, Buğra, Enes, Ebru, Ozan... Ah bide Can var. O da Arden'in en küçük kardeşi."

Ahsen Hanım'ın son sözüyle gözlerini kocaman açan Doruk beni korkutmaya yetmişti. Her an rezil birşey söyleyebilirdi.

Kocaman gözleri olan Doruk bana döndü ve;

"Senin kaç kardeşin var kızım? Her gün sayısı değişiyor."

Ve yaptı da. Neyseki bu saçma sözü salondakilerin suratında tebessüm yerleştirmişti.

"Kalabalık olduğumuz doğrudur. Ama hep eksiktik, şimdi tamamlandık."

Konuşan Sefa Beydi. Söylediği söze sevinmeliydim belkide ama bende hiçnir etki yaratmamıştı.

Ortamdaki gerginlik tekrar yerini alırken, Sefa Bey'in telefonu çaldı.

"Üzgünüm çocuklar, siz tanışmaya devam edin."

Dedi ve odadan çıktı. Hala kimseden çıt çıkmıyordu. Peşinden Ahsen Hanım mutfağa bakmak için gitti. Bu sefer de Doruk kulağıma fısıldamaya başladı.