BÖLÜM İKİ|| TANIDIK BİRKAÇ YÜZ
"Alp sen mi geldin, abicim?"
Önünde durduğumuz kapı açıldığında beni süzen şaşkın bir çift gözle karşılaştım. Bir süre sessizce bekledikten sonra, Alp'e bakmış ve histerik bir kahkaha atmıştı. Ben şaşkınlıkla verdiği tepkiyi izlerken, adını bilmediğim çocuk hızla bana sarıldı ve beni kucağına aldı. İstemsizce çığlık attıktan sonra ona katılarak bende sebepsizce kahkaha atmaya başladım.
"Buğra'yı hemen hatırladın bakıyorum."
Ayağım yere değdiğinde, gülümseyerek Alp'e baktım.
"Hala bir şey hatırlamıyorum, üzgünüm." dedim yüzlerindeki tepkiyi incelerken.
Alp ifadesini bozmasa da, adının Buğra olduğunu öğrendiğim çocuk beni kolumdan tutarak içeri soktu. Hızla onun adımlarına ayak uydururken, Alp'i geride bırakmıştık.
"Bak Deniz'im, burası bizim evimiz. Alp ve ben burada yaşıyoruz. Senin evin karşıda." dedi camdan dışarıyı gösterirken.
"Ev arkadaşı mısınız?" dedim gösterdiği eve bakarken.
"Hayır, iki yıldır Alp'le birlikteyiz." dedikten sonra Alp'e bakıp gülümseyen, Buğra'ya şaşkınlıkla baktım.
Birlikte olmak derken neyi kastettiğini düşünürken istemsizce gözlerimi kırpıştırdım. Bakışlarım yavaşça, kapı pervazına yaslanmış olan Alp'e kaydı.
"Bu komik yüz ifadeni bozmak istemezdim ama seninle dalga geçiyor." dedi Alp.
Aklımdan geçen eşcinsellik anlamlı 'birlikte olmak' deyimini kaldırdıktan sonra, derin bir nefes alarak Buğra'ya baktım. Bu çocukta beni sebepsizce güldürebilecek bir şeyler vardı. İlk gördüğüm an ısınmıştım ve hafızamı kaybetmeden önce yakın bir arkadaşım olduğunu anımsamam zor değildi.
"Sizden başka yakın arkadaşım var mı?" dedim koltuğa otururken.
Kısa bir süre birbirlerine baktıktan sonra Buğra söze girdi.
"Aslına bakarsan üniversite de oldukça popülerdin ama kaza olunca otomatik olarak eğitimin donduruldu. Malum yakın arkadaşlar orada oluyordu ama oradakilerin de sahte olduğunu gördük. Kazadan sonra kimse yanına uğramadı bile..."
Açık sözlülüğüne karşı minnet dolu bir gülümsemeyle ona baktım.
"Hatırlamama yardım edeceksiniz değil mi?" dedim gülümsemeye devam ederken.
"Her ne olursa olsun yanındayız Deniz. Bugün seninle eve gelirim ve sen alışana kadar yanında kalırım. Güzelce dinlenirsin, malum yarın akşam için de sana güzel bir parti düzenlememiz gerekir." dedi Alp.
"Partiye ne gerek var?" dedim.
"Ooo, Deniz'im sen iyice uzaklaştın bizim dünyamızdan. Aramıza döndüğünü kutlamamız gerekiyor. Hem belki gördüğün insanlar sana bir şeyler hatırlatır." dedi Buğra.
İsteksizce başımı sallayarak planlarını onayladım.
"İstersen eve geçelim. Dinlenmen iyi olur. Yorucu bir gündü."
Alp'e gülümseyerek yerimden kalktım ve Buğra'yla vedalaştıktan sonra karşı eve doğru yürümeye başladım. Kapının önüne geldiğimizde Alp çantamı uzattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünü Görebilmek
RomanceKapı tıklatılmadan açıldığında, gözlerimi pencereden ayırdım. "Rahatsız etmiyorum ya?" İçeri giren adama bir süre baktıktan sonra kaşlarımı çatarak yerimde yavaşça doğruldum. "Dışarı çıkın, lütfen." Adam içtenlikle gülümserken, küçük adıml...
