Ateş Timi (bxb)

-18-

Sarp sabaha karşı yine tüm timini kaldırıp hazırlanmalarını emretti. İçinde bir burukluk vardı. Karşısına baktığında iki askeri yoktu ve sanki içinden bir parça da yoktu. Neydi onu bu denli üzen? İki askerini tehlikenin kucağına atması mı? Yoksa başka bir sebep mi vardı? Bilinmez...

Yaman her sabahki gibi rapor geçti. "Kuzey doğu şu anlık sakin. Çok bir hareket yok. Hala özel timdeki askerden haber alamadık." Dediğinde sarp çakır gözlerini yumdu. "Semihlerden haber var mı?" Dediğinde yaman "hayır komutanım. Henüz bir haber yok." Kafasını salladı sarp. Karşısındaki askerlerine baktı. "Bugün iki gruba ayrılıp çevreyi tarayacağız. Ceyhun eren benimlesiniz." Herkes başıyla onayladı onu. "Yaman herhangi bir durumda direkt bize ulaşın. " diyerek önden gitti diğerleri de arkasından.

Uzun süre yol aldılar ama ne bir düşman çıktı karşılarına ne de başka bir şey. Eren "komutanım." Dediğinde sarp ona bakmadan "hım?" Dedi. Eren silahını düzelterek "Semihler kaç gündür aramadılar hiç. İyiler midir?" Dediğinde sarp derin bir nefes aldı. "Bir şey olmaz. Olamaz. Semih ve baran iyi eğitimli askerler. Ne yapacaklarını bilirler." "Orası öyle ama karşılarındakilerde dünkü çocuk değiller ki." "Eren sus! Tepemi attırma benim." Dediğinde Ceyhun dürttü ereni sus der gibi. Eren "komutanım Semih aslında göründüğü gibi biri değil biliyor musunuz? Yani dışarıdan çok serseri hovarda piç görünsede as-" "EREN SUS DİYORUM! NE KONUŞTUN LAN!" Dediğinde eren öylece kalakalmıştı. Sarpın zaten canı burnundaydı birde daha fazla dinleyemezdi Semih hakkında bir şey.

Telsizin sesi duyulduğunda direkt bir ağacın altına oturup açtılar. "Komutanım" "baran aslanım. Nasılsınız?" "Komutanım iyiyiz iyiyiz siz nasılsınız?" "İyiyiz koçum bizde. Her şey yolunda mı kaç gündür aramadınız?" "Komutanım komutan denen ibnenin evladı Semih'ten şüphelendi. Onu dibinden ayırmıyor. Bende onu bırakıp çıkamadım. Artık kırk sekiz saat sonraki suikast için bilgilendirmem gerekiyordu." "Ne suikasti?" "Komutanım bir kaçı köye saldırıp sizin dikkatinizi çekmeye çalışacaklar. Diğerlerinin hedefi dağda kalan askerleri vurup dağı temizlemek. Bir çok noktaya bomba yerleştiriyorlar." "Başka?" "Amaçları çocukları ve gençleri ele geçirmek. Daha çok adam toplamak. Biz buradan olabildiğince size yerleri göstermeye çalışacağız. Ama bizde zor durumdayız. Hadi ben neysede Semih gözetim altında." Dediğinde sarp derin bir nefes aldı. "Siz kendinize dikkat edin. Birbirinize emanetsiniz. Olabildiğince haber edin ama kendinizi bunun için tehlikeye atmayın." "Anlaşıldı komutanım. Allah'a emanetsiniz." "Sizde koçum sizde. Semih'e selamımı söyle." "Anlaşıldı komutanım." Telsiz düşünce sarp oturduğu yerde derin bir nefes aldı. Gözetim altındaydı Semih. O piçler kim olduğunu anlarlarsa sıkıntı büyük olur çok zarar görürdü.

Tekrar geri mağaraya döndüklerinde sarp "yaman beni generale bağla. Ona olanları anlatmam gerekiyor." Dediğinde yaman dediğini yaptı telsizi ona verdi. Sarp ayağa kalkıp generalle konuşmaya gittiğinde diğerleri birbirine baktı. Kuzey "durum ne?" Dediğinde Ceyhun derin bir nefes alıp "bu piç kurularının en piç kurusu olan Semih'ten şüpheleniyormuş. Onu dibinden ayrılmıyormuş." Dediğinde  kuzey " of bu hiç iyi değil. Semih'i niye gönderdiysek. Adamın içinden geçmediği adam yok. İllaki tanınırdı." Dediğinde yaman "ondan daha akıcı konuşan ve ortama adapte olabilen de yok. Mecburduk" "o da doğru gerçi. " hepsi birer sigara yakip ne yapacaklarını düşündüler.

♠️

Baran sofraya Semih'in yanına oturdu. Kısık sesle "komutanın selamı var." Dediğinde Semih gülümsedi. "Aleyküm selam. Aşık bana diyorum anlamıyorsunuz. Aklı fikri bende." Dediğinde baran da gülümsedi. Yaşlı adam "hayırdır aranızda ne gülüyorsunuz?" Dediğinde baran bir küfür mırıldanıp "oylesine muhabbet ederiz heval. Bir konu yok." Dediğinde adam başını salladı. "Yarına hazırlanın. Ava çıkıyoruz. Bakalım dediğiniz kadar mertmisiniz." Dediğinde bahsedilen avın asker avlamak olduğunu anlamışlar ve bogazlarinda bir yumru ile birbirlerine bakmışlardı.