Ateş Timi (bxb)

-22-

Yaman ve baran sarpın kollarından tuttu. Eren ve Ceyhun ise semihi onun kollarından aldı. Kuzey hemen ilk yardım çantasından çıkarttığı bezle yarasına baskı uyguladı. Herkes donup kalmıştı. Savaş "EREN CEYHUN SEMİHİ YAVAŞÇA UÇAĞA TAŞIYIN. KUZEY VE ÖMER SİZ İLK YARDIMINI YAPIN. ASAF GİT ŞU KURTULUŞ DENEN ÇOCUĞU DA GETİRİN UÇAĞA. HADİ." Diyerek herkese bir emir verdi. "KAZIM UÇAĞI HAZIR TUT. BİRAZDAN YOLA ÇIKIYORUZ." Derken sarpın önüne geldi. Sarp hala semihin kanı bulaşmış ellerine bakıyor olan bitene tepki veremiyor sadece göz yaşı akıtıyordu. Savaş sarpın yakalarından tutup bir kaç kez ileri geri sarstı. Sarp odağını toplayıp savaşa baktığında "SEN YÜZBAŞI SARP ÇAKIR. KENDİNE GEL LAN! O ASKERİ EN KISA SÜREDE HASTANAYE YETİŞTİRMEMİZ GEREKİYOR! ŞU AN ACI ÇEKMEK GİBİ BİR LÜKSÜN YOK. KENDİNE GEL DUYDUN MU ÇAKIR?" Dediğinde sarp elini alnına koyup "emredersiniz albayım." Dedi ve hızlı adımlarla uçağa bindi. Herkes bindiğinde uçak havalanmıştı.

Sarp kuzeyin yanına gelip "o iyi mi? He yaşıyor mu? Bir şey söylesene lan!" Dediğinde Ömer araya girdi. "Nabız ve solunum yavaş ama yaşıyor. Hızlıca hastaneye gitmemiz gerekiyor." Dediğinde sarp aceleyle kazımın yanına gitti. "Daha hızlı sür lan şunu. En yakın iyi bir hastaneye indir bizi. Çabuk." "Emredersiniz komutanım." Sarpın içi içini yiyordu. Ellerine bakamıyordu. Semihin kanının ellerinde olduğunu kabul etmek istemiyordu. Semihe bakmak onu kanlar içinde gözleri kapalı da görmek istemiyordu.

Çok kısa bir süre sonra bir alana indi uçak. Doktorlar ve hemşireler sedyeyle koşa koşa gelmişlerdi. Semihi dikkatli bir şekilde alıp sedyeye yatırdılar. Doktor "çabuk onun için hazırlanan ameliyathaneye götürün. Acil kan bulun. Kan grubu ne bu hastanın." Dediğinde sarp araya girdi. "Sıfır- sıfır negatif doktor bey." Doktor başını salladı. "Şu anki durumda elimizde kan mevcut. Ama siz yinede kan alabileceğimiz birini bulun." Diyerek o da koşa koşa ameliyathaneye girdi. Sarpın tepki veremediğini hatta düşünmediğini bile fark eden savaş "Ali senin kan grubunda sıfır negatif değil miydi?" Dediğinde Ali başını salladı. "Evet albayım. Ben veririm ihtiyaç olursa." "Sağ ol." Dedi.

İki timde ameliyathanenin önünde semihi bekliyordu. Sarp duvarın dibine çökmüş kendi kendine "cümlesini bitiremedi... bitiremedi cümlesini... cümlesini bitiremedi..." diye sayıklıyordu. Kuzey yamanın omzuna kafasını koymuş göz yaşlarını saklıyordu. Yaman gözlerini duvara dikmiş öylece duruyordu. Ceyhun ve baran ordan oraya volta atıyor bir türlü yerinde duramıyordu. Eren de bir köşeye çökmüş elleriyle yüzünü kapatmış öylece bekliyordu. Bozkurt timinde de durum aynıydı. Ali, Ömer, Asaf... Savaş bile eli ayağına dolanmıştı. Gözleri sarpa takıldığında onun iyi olmadığını gördü. Yanına doğru yürüdü önünde dizleri üzerine çöktü. "Gel sarp bir dışarı çıkalım seninle. " dediğinde sarp başını iki yana salladı. "Olmaz... olmaz. Bu seferde yalnız bırakamam onu. Olmaz." Diyordu. Savaş sarpın çenesinden tutup gözlerine bakmasını sağladı. "Bana bak. O şu an güvenli ellerde. Hem bak çevrene. Kaç tane özel eğitimli asker var kapısının önünde. Ona bir şey olmayacak. Duydun mu? Hadi gel biraz nefes alıp geleceğiz." Dediğinde sarp başını iki yana sallasada savaş onu kolundan tutarak kaldırmış ve bahçeye çıkartmıştı. Sarp "beş gün boyunca işkence gördü savaş o. Bedeni zaten zayıf. Birde kurşun yedi... o bunu nasıl atlatacak savaş? Ben... ben bunu nasıl atlatacağım. Savaş yalvarırım iyi olsun o. Bir şeyler yap savaş. Hem... hem o bana bir şey diyordu. Yarım kaldı. Ben ona onun tamamını söylemek istiyorum savaş. Bir şey yap." Dedi elleri savaşın gömleğini tutarak. Savaş sarpı boynundan çekerek sarıldı. Bir süre göğüsümde ağlamasına izin verdi. Bir süre sonra geri çekilerek göz göze gelmelerini sağladı. "O çok güçlü bir asker sarp. Nelerin üstünden geldi bir düşün? Beş gün aç susuz iskenceye maruz kaldı. Hiç bir şey olmadı ona bir kurşun mu etki edecek? Asker o. O özel bir asker. O bu ülke için eğitilen bir tanka dönüştürülen bir asker. Ona bir şey olur mu lan? Semih lan bu Semih." Derken bir yandan da kendini kandırmaya çalışıyordu söyledikleri ile.