South Boys #6: Bad Lover

Chapter 13

AKO ANG BAHALA SA 'YO...

Iniyak ko lahat. Hindi ako nahihiya kasi alam kong wala sa aking makakakilala, hindi niya hahayaan akong mapahiya.

Miko's soft voice, his wild heartbeat, the gentle scent of his neck, and the polo covering my head all appeared to soothe my emotions.

Hindi ko inintindi iyong mga estudyante na napapadaan dito sa canteen at alam ko na napapatingin sa akin. Sino ba ang hindi mapapatingin, ngumangawa lang naman ako ng may sounds.

"Bakit umiiyak?" Isa sa mga naulinigan ko sa mga nagdaraang estudyante.

"Baka nag-away, LQ."

"Baka niloko nong guy," narinig ko pa na malakas na sabi ng isa sa mga dumaan sa kasama nito.

May boys din na nag-comment. "Baka kamo siya iyong nahuling nagloko nong guy, tapos dinaan na lang sa iyak kasi nga nabuko na. Ganyan galawan niyo girls, e."

Tuluyan nang naglaho ang lungkot ko, napalitan na ng pagpintig ng aking sentido.

"O baka nakipag-break iyong guy kasi demanding siya, nagger, selosa, tamang hinala. Mukha pa namang mabait iyong guy, kawawa naman."

Lalong pumintig ang sentido ko. Naiiyak pa ako pero parang mas gusto ko na lang manigaw ng mga tsismoso at tsismosa na kung makapag-comment ay akala mo may alam, kahit wala naman.

Nag-angat ako ng mukha, at nakita kong nakayuko rin pala sa akin si Miko. Nasa ilalim lang ako ng leeg niya kaya wala na yatang isang dangkal ang pagitan ng mga mukha namin sa isa't isa. Mapupungay ang mga mata niya habang nakayuko sa akin. "Oks ka na?"

Napalunok ako. Hindi lang dahil sa ang suyo ng boses niya dahil nga pabulong, kundi dahil nalanghap ko rin ang mainit at amoy mint niyang hininga. Mukhang buong klase na naman siya na ngumuya ng lagi niyang binibiling bubble gum.

"I-I'm fine now." Kumalas na ako sa kanya.

I looked around, and there were still some students walking past, as well as some hanging around in front of the canteen. I wasn't sure if they were actually chatting or simply curious about us. Nang makita ako na nakatingin ay umalis na rin ang mga ito.

I was frowning when a finger touched my skin. Si Miko. Hinagod niya ang kunot sa noo ko. "'Wag mo nang pansinin."

"Hmp!" Inirapan ko pa rin ang mga usyosero.

Inayos ko na ang aking sarili. Iyong buhok ko ay aking sinuklay gamit ang mga daliri ko. Si Miko naman ay inayos na sa kanyang balikat ang hinubad na polo na itinaklob niya kanina sa akin. Sinuklay na rin niya ang kanyang buhok sa pamamagitan ng paghagod doon ng kanyang kamay at mahahabang daliri.

Naglabas ako ng compact mirror para i-check kung namumugto ang mga mata ko. Medyo. Pag-uwi ko siguro ay dederetso na lang ako sa aking kuwarto para hindi ko makaharap sina Mommy at Daddy. Pagkatapos ko manalamin ay inabot ko ang salamin kay Miko dahil siya naman ang gagamit. Nanalamin din siya.