South Boys #6: Bad Lover

Chapter 15

---TRIGGER WARNING:This chapter contains scenes of k*dnapp*ng, vi*lence, dr*gs, etc., that some readers may find disturbing

------------

WHERE AM I?!

Matigas ang kinahihigaan ko, hindi ako makagalaw dahil may tali ako sa kamay, at nang maramdaman ang pagsakit ng aking sikmura ay doon ko naalala ang nangyari. May humarang sa akin sa dilim nang papunta ako sa convenience store. Someone hit me in the stomach, and I lost consciousness.

Nanuot sa gulugod ko ang takot. I was kidnapped. I wanted to scream, cry, and beg for help, but I knew it would only put me at greater risk. My captors might panic and harm me.

Natatakot ako pero sinikap kong mas paganahin ang isip. Hindi agad ako dumilat. Nakiramdam ako sa paligid. May mga tao, hindi ko alam kung ilan, nag-uusap-usap sila. "Bakit ba hindi sumunod si Chung dito? Ano raw ba ginagawa?"

"Lasing na lasing daw. Ang sabi lang, may nakita raw kanina sa plaza na ikina-badtrip nang husto, kaya ayun, naglasing nga. Di tuloy makakapunta rito."

"Tangina naman, e. Pag siya sinasamahan, tapos tayo di niya masamahan?! Sana man lang nagbigay na lang ng kahit pang-inom natin. Tingnan mo, kinailangan pa tuloy nating magnakaw sa convenience store kanina para lang may alak tayo rito."

"Ang masaklap pa niyan, nahuli tayo ng cashier, kaya nakapaglabas tuloy ng balisong nang wala sa oras itong si Arnie! Tangina, ipanalangin na lang nating hindi tayo nakuhanan kanina ng CCTV!"

"Itigil niyo na iyan. Ang mahalaga, nakuha natin itong siyota ni Pangilinan."

"E pupunta ba talaga rito si Michael Jonas kung papupuntahin natin? Sigurado ba kayo na di niya matitiis iyang babaeng iyan? E di ba ang dami-dami niyang babae? Bakit naman siya isusugal ang sarili para sa isang iyan?"

Kumuyom ang mga kamao ko habang nananatili akong nakapikit.

"Pero iba ang isang iyan. Ang dami ng dumaang babae sa kanyang gago siya, pero diyan pa rin sa babaeng iyan siya bumabalik."

What? How could they say that? Hindi ba nila alam na magpinsan kuno kami ni Miko?!

May lumapit sa akin at bigla na lang dinaklot ang buhok ko. "Miss, gising ka na, di ba? Wag ka nang magpanggap!"

Dumilat ako at sumalubong sa akin ang tuyot na mukha nong lalaking payat na nakasulubong namin noong nakaraan sa sapa pa-bilyaran. Apat sila rito na mga lalaki. Lahat din sila ay namumula ang mga mata.

Lumingap ako sa paligid. Nakalugmok ako sa sahig na nalalagyan ng lumang linoleum. Nasa isang bahay kami na yellow na bombilya ang ilaw, ang pader ay kalahating bato at kalahating pawid, parang bahay pahingahan sa gitna ng isang bukiran.

Sa mesita na kaharap ko ay may mga paper bag ng isang convenience store, dalawang bote ng Redhorse, sigarilyo, at lighter. Meron din doon mga tuyong dahon at pakete na ang laman ay tila tawas. Again, the fear came over me. They weren't simply dr*nks; they also used ill*gal dr*gs!

Ano bang balak nila sa akin? Makakauwi pa ba ako sa amin?! O matutulad ako sa mga nababalita sa TV?! Nagsisisi na talaga ako dahil bakit pa ako lumabas ng gabi?!

Iyong dumaklot sa ulo ko na payat ay itinaas ang aking mukha upang mapatingala ako. "Alam mo bang malaki ang atraso sa amin ng boyfriend mo?"

Boyfriend? Nang mag-sink in sa akin ang sinasabi nito ay umiling ako. "No! If it's Miko you're talking about, he's not my boyfriend!"

"Sus, alam ko namang nagde-deny lang kayo." Ngumisi ito. "Kilala ko na mula pa noon si Michael Jonas, alam kong walang pinsan iyong gagong iyon. Pero nagpanggap kayong magpinsan para itago ang tunay na relasyon niyo."