Ondertussen bij Robin: Robin is naar de directie gegaan. En vroeg of hem naar huis te laten gaan. Waarop de directie zei je bent daar nog niet klaar voor je hebt nog niet genoeg manieren voor te laten gaan. Dus je moet hier nog minstens 3 jaar blijven.
Je gaat ook nog op extra lessen. Tot je je manieren hebt geleerd en tot een echt heer bent. Maar ik ben goed genoeg zoals ik ben zei Robin boos en niet onderdrukt. Waarop de directie zei: waarom stuurde ze jou dan naar hier? En waarom vlieg je dan zo hard uit.
Robin antwoorden: ik moest naar hier komen omdat ik volgens hun geen manieren had. En ik vlieg uit omdat u me gewoon gevangenhoudt in plaats mijn plezier laat maken. Ik ben nog een kind dus ik verdien vrijheid. En ook nog mijn beste vriendin die hier der juist was. Heeft even veel manieren. Maar mag toch naar huis?
Waarop de directie antwoorden: 1 de jongens en de meisjes hebben andere voorwaarden. 2 ik hou je niet gevangen maar hou je bij voor je eigen veiligheid. 3 een kind van jouw afkomst en familie moet geen vrijheid hebben maar manieren. 4 en volgens hen had geen manieren en dat is waar wat ze zeiden. Je hebt geen manieren.
Toen kwam de bevoegden van Robin (Robin kreeg iemand die op hem lette omdat hij anders kon weglopen dus er moest altijd iemand bij hem zijn.) Hij pakte hem mee voor naar de les te brengen. Toen hij hem meenam riep hij naar de directie “Stop en laat me vrij!!!”
JE LEEST
Het verhaal Van een gewoon meisje.
General FictionWord mijn leven nog normaal die vraag stelt Feje een hele tijd. het verhaal gaat over een meisje waarmee haar leven door 1 ding helemaal verandert.