Het verhaal Van een gewoon meisje.

De beste paardrijdwedstrijd

Vandaag ga ik naar de Paardrij wedstrijd van Robin en mij. De wiskundebewerking is daarom uitgesteld tot volgende week woensdag. Ik en Amadeus (mijn paard) zolang opgewacht en Robin en Jose (zijn paard) hebben er zolang op gewacht. Straks komen de punten binnen en gaan we zien wie er gewonnen is ik hoop eigenlijk dat Robin en Jose winnen en hij wil dan weer dat ik en Amadeus winnen.
De punten zijn binnen en er is iets onverwacht gebeurt de eerste keer in 50 jaar staan er twee winnaars op het Goude podium. Dat zijn ik en Robin en natuurlijk onze paarden. We hebben samen goud gewonnen. Daarom mogen we feestje houden. En we hebben gekozen om in ons speelkasteel (dat is een kasteel dat Robins ouders en mijn ouders voor mij, Robin, Andrea en Lucas hebben gekocht) een slaapfeestje te houden. Zo veel zin in.
Andrea en Lucas zijn nu naar hert park. Ik en Robin zijn een boomhut aan het maken voor ons 2 in de tuin van het speelkasteel. Het speelkasteel is niet ver van ons huis eigenlijk aan de overkant. Ik en Robin wonen naast elkaar, we gaan daarom allebei samen met de fiets naar school. Terwijl Andrea en Lucas met de koest of met de auto gaan en ze vragen waarom niet meegaan. Waarop wij altijd op antwoorden dat een frisse neus in het begin van de ochtend altijd het beste van de dag is. Dat is iets typisch voor kinderen die uit een gewoon gezin komen.
Zondag ochtend ga ik altijd met Amadeus, Robin en Jose een ochtend rit doen. Om daarna te gaan trainen met onze coach. En woensdag avond gaan we met zen 4 (ik, Robin, Andrea en Lucas) naar muziekschool. We gaan binnenkort voor onze ouders een voorstelling geven wat we al hebben geleerd. Zoveel zin in. Voor de rest hebben Andrea en Lucas binnenkort een voetbalmatch (ze zitten in hetzelfde team) doen, tegen welke ploeg ze moeten is nog niet bekend. Ik hoop niet met de verkeerde personen in het team anders wordt het de hel.