ព្រឹកថ្ងៃថ្មី...
ពេលព្រឹកប្រលឹមព្រះអាទិត្យក៏ចាប់ផ្តើមរះបញ្ចេញនូវពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់លើផ្ទៃមេឃ ។ នាំឪ្យពន្លឺចាំងចូលក្នុងបន្ទប់ជួលរបស់រាងតូចថេយ៉ុង ដោយសារតែពន្លឺរបស់ព្រះអាទិត្យបានចាំងប៉ះផ្ទៃមុខដ៏សែនភ្លឺរលោងរាងតូច នាំឪ្យគេភ្ញាក់ ។
< អ្អឹម...ថ្ងៃនេះគេងដូចជាមិនឆ្អែតសោះ មេឃនឹងប្រញាប់តែភ្លឺពេក >ថេយ៉ុង និយាយឡើងទាំងបើកភ្នែកមិនចង់រួចនៅមួម៉ៅថែមទៀតផង ។
< ហ្ហឺយ!!!... >នាយតូចដកដង្ហើមធំហើយក៏ងើបគ្រេសពីលើគ្រែនឹងដើរត្រេតត្រូតចូលបន្ទប់ទឹក ។ ពេលចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញក៏រៀបចំស្លៀកពាក់ ដើម្បីទៅរៀនតាមធម្មតា ។
នៅឯខាងជុងហ្គុកឯនេះវិញក៏កំពុងតែរៀបចំខ្លួនដូចគ្នា តែនាយមិនមែនរៀបចំខ្លួនទៅធ្វើការអីទេ តែរៀបចំខ្លួនបែបសាមញ្ញរបៀបជាគ្រូបង្រៀនទៅវិញ។រៀបចំខ្លួនរួចនាយក៏ចុះទៅខាងក្តោមដើម្បើទទួលទានអាហារពេលព្រឹក
< អូហូ!! នេះជាថ្ងៃចូលបង្រៀនដំបូងផង ឯងធ្វើឲ្យស្រួលបួលផងណា ប្រយ័ត្ននាយកសាលាដេញចោលវ៉ើយ >ជុងសុីកដែរអង្គុយរងចាំនៅតុអាហារក៏និយាយឡើងទៅជុងហ្គុក
< សាកដេញមើល សាលាអ៊ូស៊ូនឹងខ្ទេចដូចគ្នាដែរ >ជុងហ្គុកដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះ និយាយឡើងទាំងភាពជឿជាក់
< ហាសហាៗ ឯងនេះចំមែនហើយ អាងតែខ្លួនឯងមានអំណាច ចង់កៀបសង្កត់អ្នកតូចទាបហេស >ជុងសុីក សើចយ៉ាងខ្លាំងហើយក៏និយាយបន្ត
< អត់ទេសបានហើយញាំអាហារទៅ បងទៅធ្វើការជំនួសខ្ងុំ ហើយខ្ញុំទៅធ្វើការងារថ្មីរបស់ខ្ញុំ >ជុងហ្គុក
< ហ្ហឺយ! ឯងនេះលះបង់ដល់ហើយនៀក ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះសំណាងដល់កហើយ >ជុងសុីក
< ញាំបាយមិនឪ្យនិយាយទេ >ជុងហ្គុកសម្លក់ជុងសុីកជាបងហើយក៏កាយអាហារញាត់មាត់ ញាំប្រញាប់ទៅបង្រៀន ។ ជុងហ្គុកបានលះបង់ ដល់ថ្នាក់ចុះឈ្មោះជាគ្រូបង្រៀននៅសកលដែរថេយ៉ុងកំពុងរៀន ដើម្បីតែបានឃើញមុខ ក៏ដូចជាបានបង្រៀនថេយ៉ុងផ្ទាល់ដែរ។
YOU ARE READING
✨និស្ស័យស្នេហ៍ និស្សិតក្រីក្រ✨ // ចប់ ✅
Kısa Hikayeខ្ញុំមានសំណាងណាស់ ដែរមានលោកជាទីពឹង☺️🤍
