ZAAF

Bölüm 12; Sessizlik

Alparslan'ın kıskançlık krizleri her geçen gün daha da şiddetleniyordu. Karmen'in hayatına üniversite ile birlikte yeni insanlar girmesi, Alparslan'ın sahiplenici tavrını tetikliyordu. Kamran meselesi ise hâlâ aralarındaki en büyük gerilimi yaratıyordu. Karmen ise hem üniversite hayatına adapte olmaya çalışıyor, hem de Alparslan'ı dengelemek için çaba sarf ediyordu.

---

Karmen o sabah oldukça gergindi. Alparslan'ın son birkaç gündür garip tavırları onu endişelendiriyordu. Sabah hazırlanırken, bir yandan da Alparslan'ın onu kontrol eden bakışlarını üzerinde hissediyordu. Alparslan, odaya girdiğinde sessizce oturdu ve Karmen'in hazırlıklarını izlemeye başladı.

"Bugün yine o Kamran'la mı vakit geçireceksin?" diye sordu Alparslan, sesinde belirgin bir kıskançlıkla.

Karmen aynada saçlarını düzeltirken durakladı, ardından sakin olmaya çalışarak cevap verdi. "Kamran, benim sadece bir arkadaşım. Bunu defalarca söyledim. Neden anlamıyorsun?"

Alparslan, gözlerini kısmış bir şekilde Karmen'e bakıyordu. "Çünkü o çocuğun niyeti hiç de masum değil, bunu sen de biliyorsun."

Karmen derin bir nefes aldı. "Alparslan, bu konuda sonsuz kere tartıştık. Eğer bana güvenmiyorsan, bu ilişkiyi neden sürdürüyorsun?"

Alparslan'ın gözleri bir an parladı. Onun bu cümlesi, Alparslan'ın sinirlerini iyice germişti. "Güven meselesi değil bu, Karmen. Seni korumaya çalışıyorum."

Karmen, Alparslan'ın yaklaşımını anlamaya çalışsa da, kendini kontrol altında tutuluyor gibi hissediyordu. "Koruma mı? Bu, koruma değil. Bana hayatımı yaşama fırsatı vermiyorsun."

Alparslan ayağa kalktı ve Karmen'in yanına yaklaştı. Yüzü kararlı bir ifadeye bürünmüştü. "Karmen, bu dünyada tehlikeler var. Ben seni sadece korumaya çalışıyorum. Ama Kamran gibilerden değil, seni bana yaklaştırmaya çalışan her şeyden."

---

O günün ilerleyen saatlerinde, Karmen üniversitede Kamran ve birkaç arkadaşıyla kafede oturmuş sohbet ediyordu. Kamran, Karmen'e bir Instagram hesabı açması konusunda ısrar ediyordu. "Kendini neden sosyal medyada göstermiyorsun? Üniversitedeki herkes seni tanıyor ama senin hiçbir paylaşımın yok. Hadi, sana bir hesap açalım."

Karmen, Kamran'ın bu ısrarına başta karşı çıksa da sonunda pes etti. Kamran hemen Karmen'in telefonunu alıp onun adına bir hesap açmaya başladı. Karmen ise bu sırada gülümseyerek onu izliyordu. Kamran birkaç fotoğraf çekip Karmen'in profiline yükledikten sonra ona telefonu geri verdi.

"İşte! Şimdi herkes seni görecek," dedi Kamran, gururla. Karmen ise hafifçe gülümsedi ama içinde bir tedirginlik de belirdi. Alparslan'ın bu duruma nasıl tepki vereceğini düşünmeden edemedi.

---

Akşam eve döndüğünde, Karmen kapıdan içeri adım attığında Alparslan onu karşıladı. Yüzünde her zamanki sert ifade vardı. Karmen, Alparslan'ın bu tavrını alışkanlık haline getirmişti. Fakat o gün, Alparslan'ın bakışları daha da delici ve sorgulayıcıydı.

"Yeni bir Instagram hesabı açmışsın," dedi Alparslan, doğrudan konuya girerek.

Karmen şaşırmıştı. Daha birkaç saat önce hesabı açılmıştı, Alparslan bunu nasıl öğrenmiş olabilirdi ki? "Evet, arkadaşlar ısrar etti. Bir sorun mu var?"

Alparslan'ın gözleri öfkeyle parlıyordu. "Sorun mu? Kamran'ın sana bu kadar yakın olmasına zaten tahammül edemiyorken, şimdi bir de senin sosyal medyada herkese açık olmanı mı izleyelim? Bu yaptığın sorumsuzluk."

Karmen, Alparslan'ın bu tepkisine karşı sakin kalmaya çalıştı. "Bu sadece bir sosyal medya hesabı. Herkesin bir hesabı var. Neden bu kadar abartıyorsun?"

Alparslan, Karmen'in üzerine doğru birkaç adım attı. "Çünkü ben senin ne kadar dikkat çektiğini biliyorum. Kamran gibi adamlar sana daha da yaklaşmak için bu tür fırsatları kullanır. Bu sadece sosyal medya değil, bu senin hayatını daha da tehlikeye atmak."

Karmen, Alparslan'ın bu sert tavrına karşı derin bir nefes aldı. "Alparslan, her şeyi bu kadar büyütmek zorunda değilsin. Hayatımda seni istiyorum, ama arkadaşlarım da olmalı."

Alparslan'ın gözlerindeki kıskançlık derinleşti. "Benim için önemli olan tek şey sensin, Karmen. Ve seni kaybetmekten korkuyorum. O yüzden bu tür şeyler bana fazla geliyor."

Karmen, Alparslan'ın bu içten sözlerine karşı sessiz kaldı. Onun kıskançlıklarının altında yatan bu yoğun sevgi, her ne kadar bazen onu boğsa da, aynı zamanda ona kendini özel hissettiriyordu. Ama bu kıskançlık ve kontrol isteği, aralarındaki ilişkiye zarar verecek boyutlara ulaşmıştı.

Karmen derin bir nefes aldı ve başını öne eğdi. "Alparslan, beni sevdiğini biliyorum. Ama bu ilişkiyi sürdürebilmemiz için birbirimize biraz daha güvenmemiz gerekiyor. Ben senin hayatının bir parçasıyım ama kendi hayatımı da yaşamalıyım."

Alparslan, Karmen'in söylediklerini sindirmeye çalışarak sessizce ona baktı. İçindeki kıskançlık duygusu hâlâ yoğun olsa da, Karmen'in haklı olduğunu biliyordu. Onu kaybetme korkusu ve kıskançlıkları, Alparslan'ın sınırlarını zorluyordu. Ama Karmen'in kendisine verdiği güven mesajını anlamaya çalıştı.

---

O gece, Alparslan ve Karmen sessizce yataklarına gittiler. Kıskançlığın yarattığı fırtına şimdilik durmuştu, ama ikisi de bu gerilimin aralarındaki ilişkiyi nasıl etkileyeceğini merak ediyordu.