Alparslan, bu gece alışılmadık bir şekilde gergindi. İçinde bir türlü anlam veremediği bir sıkıntı, Karmen’in varlığına duyduğu derin bağlılıkla karışıyordu. Arkadaşlarıyla gittiği bir davette, içindeki tüm karmaşayı alkolle bastırmaya çalışarak kendini içkiye vermişti. Ancak her yudumda aklındaki tek düşünce Karmen’di.
Gece ilerledikçe Alparslan’ın dikkati daha da dağılıyor, hareketleri kontrolsüzleşiyordu. Sonunda, dayanamayarak eve gitmeye karar verdi. Onu bu halde gören Karmen şaşkındı; çünkü Alparslan, her zamanki soğukkanlılığını ve kontrolünü kaybetmiş bir haldeydi. Zorla ayakta durmaya çalışırken Karmen’in yüzüne baktı, gözlerinde derin bir mahmurluk vardı.
Alparslan, Karmen’i kendine çekerek, hafifçe gülümsedi. “Beni hep böyle görmek isterdin, değil mi? Kontrolünü kaybetmiş, tamamen sana teslim olmuş halde…” dedi, sesi alkolün etkisiyle daha da kısılmıştı.
Karmen, Alparslan’ın bu halini ilk kez gördüğünden şaşkınlıkla onu izliyordu. “Alparslan, bu kadar içmeseydin keşke…” dedi endişeyle.
Alparslan, Karmen’e daha da yaklaşarak içtenlikle konuşmaya başladı. “Karmen, sen… sen benim zayıf noktam oldun. Bunu sana söylememem gerektiğini biliyorum ama, senden kopamıyorum,” dedi, gözlerinde her zamankinden farklı bir duygu vardı.
Karmen, Alparslan’ın bu sözlerini duyunca ne diyeceğini bilemedi. Onu bu kadar açık ve savunmasız görmek, içinde karmaşık duyguların uyanmasına neden oldu. Alparslan’ın elleri, hafif bir ürpertiyle Karmen’in yüzüne dokundu. “Seni seviyorum, Karmen… gerçekten seviyorum,” diye fısıldadı, sesinde derin bir hüzün vardı.
Bu sözlerle birlikte, Alparslan’ın tüm zırhı düşmüş, yalnızca Karmen’in yanında güven bulduğu bir adam haline gelmişti. Karmen, Alparslan’ın bu itirafından etkilendi ve ona daha yakınlaştı. Bu gece, ikisi de duygularını daha derin bir seviyede hissetmeye başlamıştı. Alparslan’ın bu itirafı, aralarındaki bağı daha da yoğunlaştırdı.
Bir süre sessizce birbirlerine baktılar, ardından Alparslan, Karmen’i kendine çekerek dudaklarına kapandı. Bu gece, aralarındaki tutku, derin duyguların ve geçmişin tüm karmaşıklığını bir araya getirdi. İkisi de kendini tamamen duygularına bıraktı; aralarındaki kıskançlık, özlem ve sevgi bu anla birlikte zirveye ulaştı.
Bu bölüm kısa sorry
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAAF
RomantikZaaf, bir kişinin zayıf noktası veya dayanıksız olduğu şeydir, Alparslan içinde zaaf karmen'di.