İnsanlar üçe ayrılır; Yaşayanlar, Yaşamayanlar. Yaşayamayanlar...
Yaşayanlar: hâlâ dünyadaki hayatına devam edenler.
Yaşamayanlar: öldükten sonra ikinci bir şansı hak edip bu büyülü evrene gelenler.
Yaşayamayanlar: öldükten sonra ikinci şansı hak ed...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 13. Part 2
"Merhaba çocuklar. Uzun süredir görüşemiyoruz, sizi yeniden görmek çok hoş." dediğinde herkesin ağzından onaylayan mırıltılar çıktı. Çoğu büyük bir hevesle Bayan Ahter'e bakıyordu. O sırada kapı tıklandı ve sanki savaşçı kostümü giyinen bir çocuk içeri girdi. Koyu renk dalgalı saçları çenesine kadar geliyor ve daimi bir şekilde gülüyordu. Bayan Feniks'e eğilerek baş selamı verdi.
"Üzgünüm Profesör geciktim. Derse katılmak istiyorum bu nezaketi gösterirseniz çok sevinirim." dediğinde Bayan Ahter elini öne doğru uzatarak onayladı. Çocuk da sırıtan bir yüzle gelip yanıma oturdu. Evet tam yanıma.
"Merhaba sizi ilk defa görüyorum?" dediğinde sorunun muhatabının kendim olduğunu anladım. Derin bir nefes alıp nazik bir şekilde yüzüklerle dolu elimi ona doğru uzattım.
"Merhaba ben Yargı Yargıcı." Yaşam ismimi özellikle bilsinler istemiyordum. Sanki bu bana özel kalmalıydı, bana ve adının anlamı ölüm olan Arat'a. Biz birlikte yaşam ve ölümdük...
"Ben de Şeref. Şeref Şerefli." deyip daha çok sırıtarak elimi nazikçe sıktı ve üzerine belli belirsiz bir öpücük bırakıp geri çekildi. Dalga geçtiğini düşünerek kaşlarımı çattım. "Hayır dalga geçmiyorum." Düşüncelerimi mi okuyor? "Hayır düşüncelerini de okumuyorum." Kesinlikle okuyor!
"Kulağa çok uyumlu geliyor değil mi? Ben de uzun zamandır böyle bir isim soy isim duymamıştım. Işıl Işıkhan'dan sonra." Art ardına kurduğu cümlelere sadece bakarak yetindim.
"İsim hikayeni duymak için sabırsızlanıyorum. Bu arada beni buraya Arat Zemheri gönderdi. Ah! Ne adam ama. Şu ismin ve soy ismin asaletine bak!"
Arat dediği an dönüp ona baktığımda yeniden sırıttı. "Demek sihirli kelime Arat'mış, Yargı Yargıcı. Sabahtan beri bana dönüp bakmadın ama şimdi dikkatle bakıyorsun. Tanıştığıma memnun oldum."
"Şeref Şerefli, sabahtan beri gülmemek için kendimi zor tutuyorum. Söylesene bu nasıl isim?" dediğim an sırıtışı daha çok büyüdü. Arat gönderdiğine göre zararsız biri sayılır. Ama her Arat gönderdi diyen kişiye güvenecek değilim.
"Soyadımı kendim koydum. Herkese şerefin ne kadar önemli bir husus olduğunu belirtmek istedim. İnsan ne için yaşar Yargı hanım? Şerefi, haysiyeti, onuru-"
"Şeref Şerefli konuşmak için Bayan Ahter'in dersini mi buldun? Ya sus ya da seni boğarım." dedi Feris bir hışımla.
"Tamam minik su perisi, tamam sustum. Yoksa gerçekten boğuyor." son cümlesini bana yaklaşarak kısık sesle kurduğunda gülümsedim.
Feris'ti bu, yapardı.
•••
Şeref gün içerisinde arkadaşının ricasını kıramamış ve başlangıç seviyelerinde olan bir derse girme kararı almıştı. Görevden yeni gelmiş ve yorgun olsa da Arat insanlardan nadiren bir şey isterdi, bu yüzden buradaki şerefli nadir bir insanı kıracağına kafasını kırardı.
