İnsanlar üçe ayrılır; Yaşayanlar, Yaşamayanlar. Yaşayamayanlar...
Yaşayanlar: hâlâ dünyadaki hayatına devam edenler.
Yaşamayanlar: öldükten sonra ikinci bir şansı hak edip bu büyülü evrene gelenler.
Yaşayamayanlar: öldükten sonra ikinci şansı hak ed...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♟️Bölüm 9♟️
VEZİR
Değişim ; Değişim, değişerek yeni bir hal almayı ifade eden bir kavramdır. Her türlü nesne, canlı, kişi ya da insan topluluğu değişimin öznesi olabilir. Değişim süreci çeşitli aşamalardan oluşur: (1)Sorun, sorun olarak kabullenilir. (2)Değişimin gerekliliğinin farkına varılır. (3)Karar verilir. (4)Gerekli adımlar atılır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Dövmelerimizin duruş şeklini hayal edebilirsiniz. Herkesin farklı bölgesinde ve farklı detaylarla oluştuğunu unutmayın.)
♟️
Acım dindiği için dudaklarım güçsüzce iki yana kıvrıldı. Arat Zemheri az önce bana şifa vermişti. Daha iyi bir şifa alamazdım. Gözlerim geriye doğru kayıp yavaşça kapanmaya başlarken, Arat göğsümde son kez dudaklarını gezdirip, baskılı bir şekilde öpüp geri çekildi.
Bilincim kapanmak üzereyken "Sen ne arıyorsun burada?" diyen sesini duydum.
"Efendim Yargı'nın acı çekişini duydum. Onu korumak benim görevim yardıma geldim," dedi ninni gibi akan sesiyle." Dışarıya öyle zor bir kalkan koymuşsunuz ki dakikadır bozmaya uğraşıyorum."
"Kimsin sen? Efendim Yargı da ne demek?" dedi Arat kısık ama vurgulu bir sesle.
"Ben onunla bağ kuran Volkoslak'ım!" dedi Nova. Arat'ın sesini duyamadım.
Ama Bong'un "Ne diyordu yaşayanlar? Buyurun cenaze namazına..." diyen sesi Arat'ın fırtına öncesi sessizliğini anlatıyordu.
İşte işler şimdi bir tık daha karışmış, başıma bir düğüm daha atılmıştı...
♟️
Acı çektiğimi hatırlıyorum. Ateşli hastalık geçiriyormuş gibi inlediğimi. Alnıma değen sıcaklıkla birlikte sakinleştiğimi hatırlıyorum. Bedenim acıyla birlikte sağa sola dönüp, hatta havaya fırlatıp geri yatağa iniyor mu bilmiyorum ama hissettiğim tam olarak bu. Çıldırmış gibi kendimi kaşımak istediğim anları görüyorlar mı? Kanımın bedenime sığmadığını şırıl şırıl akmak istediğini görüyorlar mı? Damarlarımın beni bir kor gibi yakıp geçtiğini görüyorlar mı?
