3. Bölüm

2.1K 99 10
                                    

10 gün önce

Kapıda heyecanla annemin yada kız kardeşim Selen'in kapıyı açmasını bekliyordum
Kapı açılınca annemin gözleri sevinçle parladı
Hemen kollarını açıp ona koşmam için bana her hazırladı

Gözleri dolu dolu olmuş beni bekliyordu hızla bir kaç adım atıp ait olduğum yere kucağına girdim annem beni sımsıkı sarıp sevgisini içime akıttı

Arkadan abi diye seslenen 15 yaşında ki güzeller güzeli kız kardeşime baktım gerçekten Mevlam özene bezene yaratmıştı çok güzeldi umarım bahtı da öyle olurdu
Annemin kucağından ayrılıp Selen'e sarıldım

Sonra her ikisine, sevgi sözcükleri eşliğinde oturma odasına girdik
Tabi annem durur mu hemen yaprak sarması getirip koydu önüme

Aslında bu evde normalde bir şey yemezdim ama annemi kırmak istemediğim için bir kaç tane yedim

Lanet baba figürü yaratık beni evden kovmuş beni evlatlıktan reddetmişti
Benim için önemli değildi
Anneme kaç kez bu evden çıkalım desem de beni dinlemedi babamın bize zarar vermesinden korktuğu için kalmaya devam ediyordu

Babam denen şahıs içkici, dayakçı yani ne kötülük ararsan var cinsinden aşağılık bir insandı
Keşke çocuk sahibi olurken yada evlenirken insanların akıl sağlığı kontrol edilseydi ama olmuyordu işte

Kapının sertçe açılmasıyla annem diken üstünde oturduğu koltuktan kalkıp hemen önüme geçti
Baba denen şahıs içeri girince

"Yemek koy açım"

Annemin hareket etmediğini görünce sinirle soluyup annemi kolundan tutup kenara savurdu bende sinirle ayağa kalkıp onu ittirdim
Bugün ne olursa olsun tüm kozlar paylaşılacaktı

O günde hatırladığım son şey annemin ölümü kız kardeşimin ağır yaralandığıydı
Ve o pisliğin geberişi
Bunu çok daha önceden yapmalıydım, çok daha önce

Günümüz Berkay

Saruhan denen adamın kaşları hâlâ çatıktı ve sadece yüzümü inceliyordu

"Bana telefon lazım"

Tek kaşı ilgiyle havalandı ve bakışlarını ilerde gezen mahkumlara dikti
Sinirle soluyup

"Bana telefon lazım dedim Saruhan bey"

Adam beni hiç takmıyordu
Derin bir nefes alıp beni umursamayan adamın yanından ayrıldım
Hasan abi beni yanına çağırdı

"Ne oldu?"

"Cevap vermeye bile tenezzül etmedi ben nerden telefon bulacağım abi lütfen bana bir yol göster delirecek gibi hissediyorum"

Hasan abi üzgün gözlerle bana baktı

"Bilemiyorum ayarlamaya çalışırım. 3 gün sonra telefon günü haftada bir telefon görüşmesi yapabiliyoruz"

Bekleyemezdim hemen arkadaşımı arayıp Selen'i buldurmam lazımdı

"Bekleyemem" diyerek seri adımlarla yürümeye başladım

Kafam karışık ve sinirliydim
Hasan abi elini omuzuma atıp bana bir gardiyan gösterdi

"Şu gardiyanı görüyor musun?"

25 yaşlarında yakışıklı bir adamdı
Sorgulayan bakışlarımı Hasan abiye diktim

"Burda gözdeleri var"

Hasan abi durup derin bir nefes aldı

"İlgisini çekebilirsen sana telefon imkanı sağlayabilir"

Kaşlarım çatıldı acım çok olduğu için algılama yeteneğimi kaybetmiştim

"Abi ne demek istiyorsun anlamıyorum bunlar bana o telefonu verir mi? Vermez mi?"

Hasan abi tekrar derin bir nefes aldı

"Bir şey verirsen bir şey alırsın"

"Verecek bir şeyim yok"

"Var"

Kafamda yanan ışıkla şaşkınlıkla Hasan abiye baktım
Yok artık tamam kızlardan hoşlanmadığı mı biliyordum ama bir telefon içinde gö...tümü verecek halim yoktu

Mafya'ya Mahkum +18  (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin