Mafya'ya Mahkum +18 (BxB)

39. Bölüm

Havlu ile saçımı kurulurken, Saruhan'ın telefonuna gelen mesajla meraklandım. Onun telefonuna bakmak bu güne kadar aklıma gelmemişti ama ilk defa gerçekten merak etmiştim. Telefonu elime alıp ekranına dokundum. Mesaj ekrana çıkınca okumaya başladım.

Kimden: Gözde
Babam seni akşam evde bekliyor. Şu Beril meselesini konuşacakmış. Galiba nişanlanıyorsun abi.

Gördüğüm mesajla elimi kalbimin üzerine koyup, geriye doğru sendeledim. Saruhan nişanlanıyor muydu? Benim sevdiğim adam?

Saruhan banyodan çıkınca bakışları beni buldu.

"İyi misin bebeğim? Bir şey mi oldu?"

Elimde tuttuğum telefonu hatırlayarak sinirle telefonu yere atarak parçaladım. Telefon da artık kalbimle eş değer şekilde parçalanmıştı. Derin bir kaç nefes alıp bana doğru endişeyle gelen Saruhan'ı izledim.

"Olduğun yerde kal" diye bağırdım.

Saruhan'ın kaşları çatılmış şekilde olduğu yerde durup, korku dolu bir ifadeyle yüzüme baktı.

"Seni üzecek bir şey mi yaptım? Neden böyle davranıyorsun?"

"Nişanlanıyor musun sen?"

Saruhan bir süre söylediği mi kavramaya çalışıp

"Neden bahsediyorsun Berkay? Ne nişanından bahsediyorsun? Kim nişanlanıyor?"

"Bana soru sorma, cevap ver. Beni sevdiğini söyledikten sonra nişanlanıyor musun?"

Sesim son seviyedeydi. Sinirimi kontrol edemiyor, bir yandan titriyordum. Ben sorunlarımı yavaş yavaş çözüyorum derken, yaslandığım dağ başkasıyla mı nişanlanacaktı?

"Saçmalama Berkay nişanlanmıyorum. Bunu nerden çıkardın inan ki bilmiyorum"

Sert bir kaç soluk bırakıp

"O zaman Gözde neden Beril diye biriyle nişanlanacağını yazıyor?"

Saruhan gözlerini kapatıp sakinleşmeye çalıştı. Gözlerini açınca bakışları beni buldu.

"Sen benim telefonumu mu karıştırıyorsun?"

Sinirle soluyup

"Neden? Rahatsız mı oldun?"

"Haddini aşma Berkay"

"Aşarsam nolur lan? Para kaynağımı mı kesersin?"

"Saçmalamayı bırak" diyerek bağırışıma karşılık oda bağırdı.

"Bende sana ne yapabilirsin diyorum? Para kaynağımı kesip beni dışarı mı atarsın? Para kaynağımı kaybedince yeni kaynak bulurum!"

Yüzüme gelen yumrukla geriye doğru sendeleyip yere düştüm. Kendime gelince gözyaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım. Kapı sesleri duysam da umursamadım. Ağlamam bittikten sonra hıçkırmaya başladım.

"Allah kahretsin ki ben bunu hak etmedim. Sana her şeyimi sundum kalbim de dahil. Sen daha ilk engel de bana başka para kaynağı bulmaktan bahsediyorsun. Nişanlanmıyorum. Al işte istediğin kadar para" diyerek cüzdanını önüme atıp kapıyı sertçe vurup kapıdan çıktı.

Saruhan gidince tekrar ağlamaya başladım. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmiyordum. Düşünecek bir halde değildim. Kapı tekrar açılınca Ozan'ın korku dolu sesini duydum. Ama ağladığım zaman bana müdahale edilmemesi gerektiğini iyi biliyordu. Ve etmedi de. Ben sakinleşene kadar benimle diz çökmüş şekilde oturdu. Biraz sakinleştiğimi anlayınca

"Sorun nedir dostum?"

"O gitti Ozan"

"Saruhan mı?"

Konuşamayacağım için başımı yukarı aşağı sallayıp onu onayladım.

"Kavga mı ettiniz? Sesinizi duydum ama müdahale etmek istemedim"

Yine başımı yukarı aşağı sallayıp onu onayladım.

"Sorun nedir Berkay? Niye kavga ettiniz?"

Hıçkırıklarımın arasında

"Kız kardeşinden nişanlanacağına dair bir mesaj gelince sinirlendim. O yüzden tartıştık."

Ozan bir süre sessiz kalıp elini yüzüme koydu.

"Sana vurdu mu?"

"Bu şu an önemli değil"

"Nasıl önemli değil Berkay? İlk kavga da sana vuruyor ve sen önemli değil mi diyorsun?"

"Biraz ileri gittim. Ona söylememem gereken bir şey söyledim"

"Ne söyledin?"

"Boşver Ozan ya"

Diyerek sakinleşmeye çalıştım. Ozan ayağa kalkıp beni de kaldırdı.

"Ağlamayı bırak Selen'i de korkutacaksın Berkay. Bu kadar ilerlemişken, onu tekrar eski haline döndürme"

Haklıydı. Sadece haklıydı.

Ozan beni yatağın yanına götürünce oturdum.

"Ben Gözde'yi bulup bu işi araştıracağım Berkay"

Derin bir nefes alıp boşver diyecekken

"Bu konuda bir şey duymak istemiyorum Berkay. Şimdi kahvaltıya inelim"

Bu halde iken ne yiyecektim? Ne yiyeceğimi bırak ne hissedecektim?