1,5 sene sonra
Hayatta bir kural vardır bir yeri düzeltirken, diğer yerin kontrolünü kaybederdik. İşte tam da o zamanlar dan birindeydik.
"Yine neden içmek için evden kaçtın Selen?"
"Ya abi artık 17 yaşında genç bir kızım beni rahat bırakır mısın?"
"17 yaşında olunca doğru kararlar mı vermiş oluyorsun?"
"Bıktım artık emir altında olmaktan, her şeyime sizin karar vermeniz den beni rahat bırakın"
Arabanın aynasından Saruhan ile göz göze geldik. Ben sinirli iken o anlayışlı bakıyordu. Gözlerini kapatıp açarak sakin olmamı istedi. Derin bir nefes alıp
"Bu konuyu yarın konuşacağız Selen hanım"
Selen bir kaç mırıltı bırakıp arabanın koltuğuna iyice yerleşti. Bende pencerenin camına yaslanıp ışıkları izlemeye başladım. Saat gecenin 1'ydi ve biz Selen hanımı yeni bulmuştuk.
"Sakin ol bebeğim şu an gençliğin vermiş olduğu bir cahillikle bunları yapıyor. Düzelecektir"
Bıkkın bir nefes verip
"Her şeyi onunla bende yaşadım aşkım ama ben kendimi hiç bırakmadım. Ne içki, ne sevgili hiç bir şey yapmadım. İşten eve evden işe gidip geldim hep. Şu an onun sahip olduğu imkanlarla okulunu bitirip çalışması lazımken, şu yaptığına bir bak"
"Kadınların aklı erkek gibi çalışmaz sevgilim, onlar duygusal varlıklar. Yeniden onun için psikolog ayarlayacağım kendini üzme olur mu?"
"Her zaman sana yük olmaktan bıktım Saruhan"
"Ben senin için neyim Berkay?"
"Sen benim için her şeysin, her şeyimsin"
"O zaman neden öyle konuşuyorsun? Sana yük olduğunu hiç düşündürdüm mü?"
"Düşündürmedin ben kendim böyle hissediyorum"
"Düşünme yoksa üzülüyorum. Benim para ile ilgili bir sorunum yok. Asgari ücretle geçinen biri değilim"
Haklıydı aslında ama benim yanımda birde Selen için masraf yapıyordu. Bende bir seneden beri çalışıyordum ama yine de kendimi yük gibi hissetmekten alıkoyamıyordum.
"Özür dilerim aşkım"
"Sadece düşünme bebeğim özür dilemene gerek yok"
"Sen nasıl istersen öyle olacak sevgilim söz veriyorum"
"İşte benim sevgilim"
Seslice gülümsedim. Saruhan iç çekince bende çektim. Saruhan bu hayatta ki en büyük şanslarım dan biriydi. Villanın önüne gelince Selen'i kucaklayıp yatağına yatırdım. Üzerini örtünce alt kata mutfağa indim. Ozan ve Saruhan kahve içiyordu. Ozan sandalyeyi gösterip
"Otur kardeşim" dedi
Gösterdiği yere oturup önüme konan kahveyi içmeye başladım.
"Kendini sıkma Berkay düzelecektir. Henüz ergenliğin getirmiş olduğu asilik var üzerinde"
"Bilmiyorum Ozan"
"Merak etme dostum nelerin üstünden geldik bunun da üstesinden geleceğiz"
"Umarım dediğin gibi olur. Selen konusunda kendimi yetersiz hissediyorum"
"Sen mi yetersizsin? Bunu şakasını bile yapma bence"
Bakışlarım Saruhan'ı buldu. Oturmuş sadece yüzüme bakıyordu.
"Ozanla aynı fikirdeyim Berkay"
"Sizin desteğiniz olmasaydı ne yapardım hiç bilmiyorum"
"Senin için yapılanlar az bile Berkay benim en iyi dostum ve kardeşim sensin"
Ozan'a tebessüm ettim. Saruhan ayağa kalkıp
"İyi geceler ben odaya çıkıyorum yorgunum"
"İyi geceler"
Bende ayağa kalkıp
"İyi geceler Ozan bende yatıyorum. Başım çatlayacak durumda şu an"
"İyi geceler dostum"
Saruhan'ı takip ederek odamıza çıktım. Hemen üstümde ki kaba eşyalardan kurtulup Saruhan'ın koynuna girip elini belime sardım. Saruhan bana iyice sarılıp
"İyi geceler bebeğim. Seni seviyorum"
"İyi geceler aşkım bende seni seviyorum, hemde çok"
Saruhan'ın enseme kondurduğu öpücükle mayışarak gözlerimi iyice kapatıp uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya'ya Mahkum +18 (BxB)
Mystery / Thriller"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?" Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp "Yaparım" "O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm" Benden en fazla ne isteyebilirdi ki? Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede Bir telefon gör...
