42. Bölüm

1.4K 108 29
                                    

Geceye doğru derin bir nefes alıp pencereden yıldızları izlemeye başladım. Amacım sadece yıldızları izlemekti yani, Saruhan'ın gelip gelmemesi umrumda değildi. Bahçe de ışık görünce heyecanlanan kalbimi azarladım. S harfini duyunca bile onun ismi geçer diye hızlanmaya başlıyordu. Sonunda Saruhan yüzünden kafayı yemiştik.

Bir süre sonra odanın kapısı açılınca umursamadım. Yıldızları izliyormuş gibi yaparak arkamda hareket eden adamı düşündüm.

"Otur konuşacağız" diyen adamla ona hiç bakmadan yatağa oturdum.

Yan tarafımın çöküşünden onunda oturduğunu anladım.

"Sana vurmak istememiştim"

Derin bir nefes alıp

"Bende o saçma sözleri söylemek istememiştim"

"Sözlerin gerçekten ağırdı Berkay"

"Düşünerek söylemedim. Hem seni sevdiğimi gitmeyeceğimi biliyorsun"

"Bir daha öyle bir şey duyarsam seni bağışlamam. O yüzden sözlerine dikkat et"

"Sende bir daha bana vurursan bende seni bağışlamam. Ben dayağı kaldırabilecek biri değilim"

"Biliyorum bu konuda üzgünüm"

"Bende"

"Bundan sonra benden teyit almadan hiç kimsenin sözüne inanma. O sinirle eve gidince ailemle aram açıldı"

Derin bir iç çekip

"Bilsem de kendime engel olamadım. Başkasıyla nişanlanma fikri bile beni paramparça etti. Bunu kaldıramam Saruhan"

"Ben sana nişanlanmayacağım, o kızla görüşmeyeceğim dedim. Niye anlamıyorsun?"

Omuz silktim. Düşüncesi varsa bile aklından silmeliydi. Bundan sonra başka birinin adı geçerse ne olacağını bilip kırk kere düşünürdü.

"Ben anlamam ailen seni tekrar sıkıştırsa ayağını denk alırsın işte"

"Ailem bir daha diretirse o kızı geberteceğim dedim. Bir daha öyle bir teklifle gelmezler bana yani"

Yatağa oturduğumuz dan beri ilk defa yüzüne bakmıştım.

"Ciddi misin?"

"Son derece ciddiyim hatta yemin bile ettim"

Ağzım açık kalmıştı gerçekten. İlerde bir gün terk etmeye kalksam bana ne yapardı kim bilir?

"İlerde oldu da senden vazgeçtim diyelim, seninle ayrılmak istersem ne yaparsın?"

Saruhan bir süre yüzüme bakıp düşündü.

"Gebertirim ne yapayım?"

Ciddi olarak söylediği şeyle yutkunma ihtiyacı hissettim.

"Sadece şakaydı. Benden gideceğini düşünmek dahi istemiyorum ama bir gün sıkıldım gidiyorum dersen ne yapacağımı bende bilmiyorum"

"Tamam"

"Şimdi uyuyalım"

Başımı sallayıp onu onayladım. Ben kendi tarafıma yatıp onu izlemeye başladım. Onu gerçekten özlemiştim. Üzerinde ki takımı çıkarıp yatağa girmesini izledim. Yanıma uzanıp sırt üstü yattı. Ona dönüp, onu izlemeye başladım. Bir süre sonra oda bana dönüp beni izlemeye başladı.

Sessizce birbirimizi izliyorduk sadece. Bu bile beni çok iyi hissettiriyordu. Kaç gecedir uykusuz kalmıştım artık rahat bir uykuya dalabilirdim. Ben ondan önce gözlerimi kapatıp kısa sürede uykuya daldım. Birbirimize açıldığımıza göre şimdiden sonra zamanla eski halimize dönerdik nasıl olsa.

Onunla ayrılmanın düşüncesi bile kalbimi sıkıştırıyordu. En zor zamanıma denk geldiği için ona kör kütük aşık olmuştum. Onun her zerresini seviyordum. Onu başkasıyla görmektense ölmeyi tercih ederdim. Ben hislerini yoğun yaşayan bir insanım. Yaşadığım acılar yüzünden güven denen duygu bende yarım yamalaktı. Kendimi değersiz gördüğüm için herkesin beni öyle göreceğini düşünüp hayatı kendime ve etrafımdakilere zindan ediyordum.

Bunu isteyerek değil, kendimi koruma iç güdüsüyle yapıyordum. Kendimi bu şekilde koruyordum, ne yapabilirdim ki?

Mafya'ya Mahkum +18  (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin