Mafya'ya Mahkum +18 (BxB)

15. Bölüm

Saruhan'dan

Kız kardeşi perişan haldeydi biliyordum ama Berkay da en az onun kadar kötüydü
Onun elinden tutmazsam kaybolup gidecekti
Yaşadığını belirten tek şey göğsünün yukarı aşağı hareketleriydi

Lokmayı yutamayışının sesi kulağıma kadar geldi
Onu fazla zorlamayacaktım sadece kucağıma alıp kendimce manevi destek vermeye çalıştım
Tek lokmayla sınırlı kalsa da onu kucağımdan indirmedim

Ellerimi beline sıkıca sarıp ağlamasının bitmesini bekledim
Ağladığını omuzlarının sarsılmasıyla anlıyordum
Bir süre sonra iç çekmeye başladı ağlaması durmuştu ama üzüntüsü devam ediyordu

Ellerimi gevşetip gitmesi için yol açtım
Berkay bir süre daha oturup dizimden kalktı
Yatağın kenarına oturup duvarı izlemeye başladı

Canım sıkkın şekilde yemeği yiyip ayağa kalktım
Bulaşıkları mı yıkayıp yatağın yanına gittim
Telefonu elime alarak Ozan'ı arayıp telefonun hoparlörünü açıp ona uzattım

Önce telefona sonra bana baktı
Ozan'ın sesi duyulunca telefonu elimden aldı

"O nasıl Ozan?"

"Şu an uyuyor ama iki kadın psikolog geldi. Ben her ayrıntıyı sorduğum gibi bunu da sordum ve yine aynı adamın ismini söylediler"

Berkay'ın bakışları bana döndü
Yüzünde farklı ifadeler vardı
Minnettar olduğunu anlıyordum

"Psikologlara karşı tepkisi nasıldı?"

"Başta istemese de zamanla kabullendi şimdilik sadece dinliyor"

Berkay derin bir nefes aldı

"Bana istediğin zaman burdan ulaşabilirsin Ozan lütfen çekinme"

"Tamam kardeşim"

"Ona ve kendine iyi bak olur mu?"

"Olur sende kendine iyi bak görüşürüz"

Telefonu kapatıp bana uzattı telefonu alıp yerine koydum
Berkay gözlerime bakıp yatağa uzandı

"Sanırım bir şey vermem gerek"

Başımı yukarı aşağı sallayıp yatağa çıktım
Berkay gözlerini kapatınca ılık nefesimi dudaklarına verdim
Berkay titrek bir nefes verdi
Yavaşça yaklaşıp yanağına yumuşak bir öpücük kondurdum

Ağırlığı mı tam vermeden boynuna eğilip üzerine yattım
Boynuna minik öpücükler bırakıp rahatlatmaya çalıştım
Hakkıyla sevilmemişti
Bedeni sevgiyi, ilgiyi bilmiyordu

Ona en azından kendini sevmeyi ne kadar değerli biri olduğunu hissettirmek istiyordum
Bir süre sonra başımı kaldırıp üzerinden kalktım
Kendimi yana atıp bakışlarımı tavana diktim

Berkay hareket etmiyordu
Keşke içinden geçenleri bilebilseydim

Berkay'dan

Duygularım karmakarışıktı Saruhan'ın şefkatli dokunuşları kabul etmesem de iyi hissettiriyordu
Sanki dokunuşları şehvetten değil bana kendimi iyi hissettirmek içindi

Sırf kardeşime sağladığı imkanlar için ne isterse ona verebilirdim ama o acele etmiyor benim onu istememi bekliyordu
Şu zor dönemlerimde zorla yaptığım her şeyden herkesten nefret edecektim

Zor zaman dediğim önceden beri olan bir şeydi
Ama şu an zorun bile zorunu yaşıyordum
Yine gözüme hücum eden yaşlara engel olamadım

Ne kendi ailesinde ne koca evinde değer görmeyen annemi düşündüm
Bir gün görmeden ölmesi bana çok dokunuyordu
Kendimi suçluyordum...
Suçlamıyordum aslında suçluların başında geliyordum

Onu defalarca kez alıp götürmek istememe rağmen benimle gelmemişti
Onun isteğini sormamalıydım onu o evden çıkarmalıydım
Maddi durumum hiç bir zaman iyi olmamıştı
Hiç bir zaman yeterli olamadım ne kendime, ne etrafımdakilere

Yüzüm fiziğim güzel olduğu için dans ve striptiz için bir kaç kez teklif almıştım keşke kabul etseydim
Keşke kolay yoldan gelen parayı kabul etseydim
Param olsaydı bunları yaşamazdık

"Kadere inanan biri değilimdir genellikle ama olacak olana karşı koyamazsın Berkay"

Demesi kolaydı
Kendime yediremiyordum, yediremiyordum işte
Selen hastane de ben hapishane de birbirimize sarılıp acımızı paylaşacağımız yerde ayrı ayrı yerlerde acımıza acı katıyorduk