The Red Flag Enjoyer (BL)

🚩23: Gold and Diamond

2 years later

Rendy's POV

I put back my mask and hoodie. Saglit kong pinagmasdan ang sarili sa salamin ng comfort room nitong napasukan kong restaurant.

I wore plain black hoodie, cap and mask. Tagong-tago. Dinaig ko pa ang gumawa ng krimen—oo nga pala. I did one before.

Sa loob ng dalawang taon na lumipas, nagagawa kong makipagtaguan sa mga pulis. Meron din kasi akong kapit dahil sa tito kong Colonel kaya naman kahit na may nakakakita sa aking mga pulis at naire-report sa Riverside Valley Police Office ay hindi ako dinadampot gawa ng sa koneksiyon ko. Hindi na rin naman na tinuloy ni Win ang kaso laban sa akin. Kung tutuusin ay maaari naman na akong hindi magtago, pero dahil na rin siguro sa nangyari sa akin ay hindi ko na gugustuhin pang magpakita sa iba.

My career is over when the burns from that accident ruined my face. Hindi na kaya ng plastic surgery dahil sa lubha ng natamo ko. My left eye almost turned blind because of it. My left ear was gone by how severe my burns were. Nakalbo rin ako at hindi na bumalik ang aking mga buhok sa tindi ng natamo kong sunog. The only thing that made me fame and popular has gone. Even Francis, whom I thought would stay with me, turned his back on me. I wondered if I hadn’t dumped Win, he would surely stay with me, even if I lost my angelic face.

Deserve ko naman ito dahil sa dami nang ginawa kong kagaguhan sa kaniya.

Tinanggap ko naman. Nagdudusa nang palihim, mag-isa.

Pinahid ko ang namuong luha sa gilid ng aking mga mata. My perfect life has been ruined. I'm no other but a trash now. Walang tumanggap sa akin kahit na sino. Even Sir Lex, my manager, left me. Hindi na marketable. Wala nang saysay. Hindi na p'wede pa sa showbiz. Siguro p'wede pang extra na halimaw sa mga horror movies pero bilang main lead character kagaya noong Boy Next Door, hindi na. Malabo na.

Lumabas na ako sa comfort room at nagtungo sa lugar kung saan ako madalas tumambay at magmasid sa kaniya.

The spot was located near a convenience store. Sa harap nito kasi ang café nila. Sakto at may maliit na stoned bench sa gilid ng convenience store na ito at naitatago pa ng malalaking puno at natataasang fence bush kaya malaya akong pagmasdan siya ro'n nang walang nakakapansin sa akin na sino.

Naupo ako sa stoned bench at pinagmasdan ang pasilidad sa harap, makatawid ng daan.

Warren's Winflower Café

Ang ganda ng pangalan. It sounds so sophisticated and artistic. Different flower arrangement are displayed outside the shop. There are variety of flowers inside and its very affordable as well as their coffees that comes with different flavors and type. I tried once but I didn't try again since I was so afraid to be discovered my Win. Mas kuntento na ako sa panonood sa kaniya sa malayo.

I'm so happy his dreams came true. I was looking at the brightest star the universe could offer, and sad to say, I wasted its beauty for nothing.

I spent couple of hours watching him. Madaming tao ngayon dahil linggo. Kadalasan ay mga teenager at mga magkasintahan ang laman ng café. Bukod kasi sa magandang ambience, masasarap na kape, bango na hatid ng mga bulaklak ay napakababait din ng mga staff nila sa loob, even the manager. No wonder his shop became blockbuster.

Honestly, I was contemplating things whether I will do my plan this day or convince myself to do it next day, but then realization hit me. Nandito na rin naman ako. Bakit maduduwag pa?