LEGENDS: Unleashing (Season, #2) ✔️

Creating Dimension (Trigger Warning)

What more could be worse than this?

Nakarating siya sa detention room. Ang mapa lamang sa kaniyang ala-ala ang kaniyang sinunod. Hindi parin siya mahinto sa pag-iyak, nanginginig ang buo niyang katawan. Halos bumigay na rin ang nangangatog niyang mga tuhod.

Is she considered dirty now? Though nothing more happened aside from the caresses and unwanted touches, she feels disgusting. She hated herself for the disgusting feeling. Nothing more happened, but her heart is breaking thinking that something almost happened. She's about to lose herself, her sanity, everything about her. Instead of graduating with diploma, she'll end up in an Asylum with psychopaths like her instead if ever something more happened.

Will that more happen in this detention room? Oh no! She would rather die. It's creeping her shit out, she's thinking about suicide right now. Kung madudungisan lang naman siya ng kaniyang guro, mas mabuti pang mamatay nalang siya. Kung magiging isang kahihiyan lang naman siya sa Peakbrook at kay Almira, kung pagtatawanan lang naman siya at ituturing na marumi ng lahat pagkatapos nito, mas mabuti pang mamatay na lang siya bago pa siya madapuan ng demonyong iyon.

She stood up from her seat. Hindi niya lubos maisip na mangyayari ito sa kaniya at aabot siya sa ganitong pag-iisip sa murang edad. What more could be worse than this?

She roamed around the table and looked for something sharp. Kung bakit ba kasi hindi siya tulad ng iba na naglalabas ng patalim. At napakatanga niya dahil iniwan niya ang kaniyang cane! Edi sana'y mayroon siyang pang depensa. Tama! Gaano ba kapurol ang kanyang utak at sa lahat ng pwede niyang kalimutan ay ang cane niya pa? Sa lahat ng pwede niyang makalimutan...iyon pa.

Nang wala siyang nakitang patalim ay dumiretso siya sa bintana. Wala na siya sa tamang pag-iisip. Kung hindi siya makakatakas ng buhay kay Professor Talfen, mas mabuti pang mamatay nalang s'ya kaysa madamay pa si Almira at ang Peakbrook. Sa kasamaang palad ay hindi siya makakatakas sa bintana, at kung tatalon man siya'y malabo siyang mamatay dahil nasa unang palapag ang detention room.

Kung minamalas nga naman! Malas na siya sa kwarto, malas pa sa section kasama ang mga nobles, malas sa guro, malas sa buhay!

Ganoon na lamang siya napapitlag nang tumunog ang pinto, pagkatapos ay bumukas ito at iniluwa nito si Professor Talfen. Mabilis siyang nagtago sa madilim na lugar at pinanuod kung paano sumimangot ang lalaki. Animo'y hindi ito natutuwa at madaming tumatakbo sa isip nito; baka nakatakas siya, baka hindi siya pumunta o nagtatago.

"Where are you? If you don't show yourself I'm gonna beat you up, Kid." Banta nito na agad nagbigay takot sa kaniya. "And I'm going to burn the entire Peakbrook."

Mabilis siyang lumabas sa kaniyang pinagtataguan. Bakit ba mabilis siyang natatakot sa ganoong banta? Paano nga ba huwag matakot? Paano nawawala ang takot? Bakit may mga hindi natatakot? At bakit siya takot na takot?

"D—dito po." Malungkot niyang wika.

Ganoon na lamang kabilis na ngumiti ang lalaki pagkatapos ay lumapit sa kaniya, "Ah, my sweet delicious flower." Saad nito at inamoy-amoy siya matapos siyang mahawakan. "Ayos ka lang ba? May nanakit ba sa'yo dito? May iba bang pumunta rito, may nangialam ba sa——"

He was cut off when she ran away and went to the window. Kung bakit sa dinami-dami ng kanto at lugar doon niya napiling pumunta e' wala naman na siyang takas doon!

"Aha, the guts! How dare you—where the fvck are you going?" Ganoon na lamang kumawala ang malakas at galit na tinig ng lalaki.

His growl gave shivers to her spine and she began sobbing again in great fear.

"D—don't come near me! I'll kill myself!" She tried warning him. Ngunit nagmukha lamang siyang tanga nang humalakhak ito at walang takot na lumapit sa kaniya sa gitna ng kaniyang banta.

"Hindi mo ako madadaan sa pagpapakamatay mo na yan, umalis ka riyan at nang matapos na 'to. Ibigay mo nalang ang hinihingi ko, halika!"

"No! I hate you all, freaking baddie liars!" She screamed and gripped the grills tight. She held onto the window grills for her dear life. She bellowed in fear hoping that someone would hear her.

"What?" Professor Talfen spoke in his most baritone and deadly voice. He's all dark, he looks like he's about to devour her, he looks so irritated and annoyed with her sudden attitude. He's suddenly becoming a monster of his own.

But Celestial had enough, she bellowed more, cried harder with all her might trying to take her pain out of her chest, "Bakit pinapalabas niyong ako ang mali! Mamamatay na lang ako kaysa mapaglaruan at mapakialaman mo! Hindi ako tulad ng gusto at inaasahan mo! Hindi ako bubukaka sa'yo!"

Professor Talfen gripped his cape and gritted his teeth, his jaw clenched and his eyes closed as he heave a deep sigh in perfect annoyance, "Kid, you have no idea who you're talking to. How dare you trigger me, now face the consequence."

And with that, he waved his hands in a fast manner creating dark waves and energy. Celestial's eyes dilated in total shock when the darkness invaded the both of them, it was fast and sharp that she didn't even realized she's inside his created dimension.

It was too fast and rough, his professor has indeed mastered his ability and now she's inside his dimension. She's about to face darker doom and this time, she could die. Everything was silent yet the ambiance is outrageous. Wala na sila sa silid o detention room, iba na ang lugar. Madilim na iyon at sila lamang ang naroroon. Walang anumang gamit, malinaw na kadiliman ang nasa paligid at sila lamang ang presensya.

The soulless barriers around the dimension was so high that no one could enter it without her Professor's permission. Wala siyang alam sa mga dimensyon, sinasabi iyon ng kaniyang instinct. At bihirang magkamali ang kaniyang instinct, kaya mukhang wala talaga siyang kawala kung tama man siya.

Ito ba ang dimension? Ganoon ba ang paglikha ng sariling dimension? Ngunit paano? Masyado iyong mabilis, hindi lubos maisip ni Celestial kung paano iyon nangyari.