Şüphesiz bazı hayatların hikayesi geceye karışmak...
O geceye sızan ufak bir ay ışığıydı. Bense ölüm ve zulümden başka bir şey görmemiş zifiri karanlık...
Aldıkları ceza yüzünden en azılı, psikolojik sorunları olan mahkumların da olduğu büyük bir h...
Nilay'ın kulağıma fısıldadığı iki kelime bütün bedenimi öfkeyle sarsmıştı. Kendime gelip Nilay'ın peşinden koştum. "Nilay!"
Tekneye bindi ve bana doğru döndü. "Alpay lütfen git! Yapamam lütfen zorlaştırma."
"Kimse sana zarar vermez! Lütfen ne biliyorsan söyle bana."
Başını iki yana sallayıp, "Üzgünüm affet beni. Oğlumu tehlikeye atamam," dedi ve arkasını dönüp içeri girdi.
Ufkun karanlığında kaybolan tekneye bakakalmıştım. Kaç dakikadır olduğum yerde bekliyordum bilmiyorum. Beni merakla bekleyen karım vardı ve ben ona gidemiyordum. Gözlerindeki endişeyi silmedikçe gözlerine bakmak haram gibi geliyordu.
Ne demek istemişti Nilay? Benimle oyun mu oynuyordu? Çenemi sıkmaktan dişlerimden bir tanesinin sızladığını hissettim. Karanlığa baktıkça o karanlığın içinde ben de kayboluyordum. "Çeşme." Düşündüm. Çeşme bana hiçbir şey çağrıştırmıyordu. "Çok tatlı..."
Nasıl bir ipucu verdiğine dair en ufak bir fikrim yoktu. Nilay'ın bana yardım etmeyeceği aşikardı. Belki de hiçbir manası olmayan sözlerle kafamı karıştırmak istemişti. Ayağımı yere vurup iskeleye doğru hızlı hızlı yürümeye başladım. Bolca sabıra ve sükunete ihtiyacım vardı. Birkaç damla düşmüştü anlıma. Yağmur başlıyordu ama umursamadım. Bu halde eve gidemezdim. Bu gerginliğimi boncuğuma hissettirmek istemiyordum. Rahatlamam gerekiyordu. İskeleye çıkıp ucuna doğru ağır ağır yürüdüm. Kendi bedenime sığamıyordum. Ruhum sıkışıyordu. Kalbimse alev alev. Onu alıp gidemiyordum çünkü ben bir askerdim. Kendi hayatımdan önce vatan geliyordu. Kaçamıyordum. Kaçmak bana göre değildi.
Öte yanda boncuk. Dünyalar güzeli karım ruhum bile duymadan zehirlendiyse?
İskelenin ucuna oturdum canımın acısıyla. Çaresizlik nedir bilir misiniz? Çaresizlik kalbinin kanatlanıp gittiği yere bedeninin gidememesidir. Gidemiyordum. Sevdiğim kadına gidemiyordum. Oysa sarılsa ve başımı göğsüne yaslasam içimdeki kasvet dağılacaktı.
🥀
Ne hissedeceğimi ne düşüneceğimi bilmiyordum ben artık. Kalbim ağrıyor canım fazlasıyla yanıyordu.
