Şüphesiz bazı hayatların hikayesi geceye karışmak...
O geceye sızan ufak bir ay ışığıydı. Bense ölüm ve zulümden başka bir şey görmemiş zifiri karanlık...
Aldıkları ceza yüzünden en azılı, psikolojik sorunları olan mahkumların da olduğu büyük bir h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dağların dumanı geçit vermese de gelmeme, yüreğimden yanık bir türkü tütüp sana kavuşacak gül kadın.
🥀
Dilden dile dolaşacak bu sevda bende yandı ancak sende söner çünkü kalp ağrımın tek ilacı yalnız sen de gül kadın.
🥀
Karabağır
Askerler akşam yemeğinden sonra koğuşlarına çekilmişti. Yüzbaşı Alpay ve Teğmen Kenan Türkiye'de olduğundan bölüğün nizamı için Binbaşı Turgut Çelebi'yi görevlendirmişti.
Mıntıka kontrolü yaptıktan sonra ikinci devriyeye kadar hava almak için alt kata indi. Revirin ışıkları loştu. İçeride hasta olmadığı zamanlarda ışıkları azaltıyorlardı. Bugün Ayla nöbetçiydi ve henüz onu görme şansı olmamıştı. Saat başı komutanına durum raporu veriyordu.
Güldü kendi kendine. "Evlenince gerginliği azalır inşallah."
Ayla'nın dinlenme odasında olmadığını görünce bahçeye çıktı. Uyumuyorsa hava alıyordur diye düşünmüştü. İlk kamelyadaki gölgeye doğru adımlarını hızlandırdı. Elinde olmadan çatılmıştı kaşları. Bu saatte bir başına onca askerin olduğu bir yerde ne yapıyordu? Kalbindeki çarpıntıyla ona yaklaştıkça kıskandığını fark etti.
Onu kıskanmak en doğal hakkıydı. Böyle düşündü. Bir hayli zaman olmuştu konuşmaya başlayalı. Deli dolu bir adamda olsa ciddi olmayan sonu evlilikle taçlanmayan hiçbir ilişkiye yaklaşmazdı. Çelebi'ye göre Ayla evlilik yolunda görüştüğü kadındı.
Onu gördüğü andan beri ne zaman gülse sol yanı kıpırdıyor küçük bir çocuk gibi oradan oraya koşuyordu. Nişanlısının ona yaptıklarını öğrendiğinden beri de içi içini yiyordu. Ya çıkıp gelirse ya karşısına çıkar aklını karıştırırsa? O zaman önüne çıkıp gitme diyebilir miydi?
Kendi düşüncelerine öfkelenip başını iki yana salladı. "Bu kadın seninle vakit geçirirken mutlu lan! Ne diye aklı karışsın?" Ayla'nın oturduğu kamelyaya gelince hafifçe öksürdü. Onu korkutmak istememişti. Ayla gördüğü gölgenin Çelebi olduğunu anlayınca elini kalbinin üzerine koydu. "Korkutmak istemedim. Kusuruma bakma."
Ayla önemli değil dercesine başını sallayıp oturduğu yerde kayarken Çelebi tam karşısına geçip oturmuştu. Ayla çekimser bakınca, "Yanına oturmadım çünkü gözlerini bu şekilde daha iyi görüyorum Ayla Han-" diyecekken sustu ve gülerek karşısındaki kadına baktı. Bir an için aklından geçenleri sesli söylediğini fark edince ikisi de aynı anda yüzlerini eğdi.
