Şüphesiz bazı hayatların hikayesi geceye karışmak...
O geceye sızan ufak bir ay ışığıydı. Bense ölüm ve zulümden başka bir şey görmemiş zifiri karanlık...
Aldıkları ceza yüzünden en azılı, psikolojik sorunları olan mahkumların da olduğu büyük bir h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kurşun yarası ile ölmez de insan. Bir dil yarası inim inim inletir.
🥀
Sözleri kalbimi dağlamış gözleri ruhumu bedenimden söküp almıştı.
Bir gülüşüyle kalbimi bayram yerine çeviren adamın gözlerindeki korku, yer yüzünü ayaklarımın altından çekip alıyordu. Ne olursa olsun ne yaşarsam yaşayım onun yanında olacaktım.
Bu kadar alışmışken ondan kilometrelerce uzağa gitme düşüncesi canımı çok yakıyordu. Ben buradan gitmeyi onu gördüğüm ilk günden beri aklımdan silip atmıştım. O neredeyse ben oradaydım. Olduğu her yer bana memleket her yer yuvaydı.
Hasta bir adamın söyledikleri yüzünden beni kendinden uzak bir yere göndermek istiyordu. Ben başıma gelecek olana razıydım. Yolda yürürken de bir araba çarpıp ölmeme sebep olabilirdi. Kadere inanmıyor muydu?
"Boncuğum böyle gitme." Birkaç adım atıp durdum. Sesi titriyordu. İlk titreyişi değildi bu. Kalırsam onu üzeceğimi biliyordum ama gidemiyordum da. Ondan uzaklaşamadığımı görmüyor muydu?
"Bana gülmediğin an ruhum çekiliyor bedenimden gül kokulum. Senden önce hiçbir şey umurumda değildi. Bedenimi kurşunların önünden hiç çekmedim. Şehit olana kadar bu topraklardan ne kadar pislik temizlersem o kadar kar diye düşündüm. Ailemden canımdan geçtim." Duraksadı. Sözleri öyle saplanıyordu ki kurşundan farksızdı. "Görevlerden sağ çıkmışım yaralanmışım umurumda değildi ama artık sen varsın boncuk. Sağ dönmem için çırpınan bir kalbim var artık."
Gözlerim doldu sözlerinden sonra. Kalbimi nasıl yumuşatacağını çok iyi biliyordu. Hemen arkamda durduğunu hissettim. Güçlü bir nefesle ciğerlerimi doldurup ona doğru döndüm. "Alpay ben..."
"Söyle sultanım."
Gözümün içine öyle bakıyordu ki direnemiyordum. "Gidiyor aylarca gelmiyorsun. Buna tek bir sözüm yok çünkü mevzu bahis vatansa benim göz yaşımın bir önemi yok." Başını hızlı hızlı sallarken konuşmasına müsade etmeden devam ettim. "Ne kadar sürerse sürsün bana geleceğini biliyorum ama buradan gitmemi isterken bu şansımı da elimden alıyorsun."
"Sultanım bak ben..."
Elimi havaya kaldırıp onu susturdum. "Sensiz bir yere gitmeyeceğim. Ne zamanki sen yer değişikliği istersin o zaman buradan birlikte gideriz."
"Boncuk..."
"Alpay bu konu tartışmaya açık değil. Gitmeyeceğim o kadar. O adamdan da söylediklerinden de korkmuyorum!"
