Betrayal | Héctor Fort

30 - Fort! Fort! Fort!

Światła Camp Nou lśniły jasno, oświetlając tłumy kibiców, którzy zgromadzili się na trybunach. Stadion wypełniony był do ostatniego miejsca, a powietrze drżało od emocji i podekscytowania. Dziś był wielki dzień – Liga Mistrzów, starcie FC Barcelony z jednym z najsilniejszych przeciwników. Hector Fort miał swoją szansę, by zagrać od pierwszej minuty.

Sara siedziała na trybunach wśród wiwatujących fanów. Jej serce biło mocniej z każdą chwilą, gdy patrzyła na jej faceta rozgrzewającego się na murawie. Jego ruchy były płynne, pełne pewności siebie, którą uwielbiała. Mimo tego, co działo się w ich życiu, on skupiał się na swoim celu, na piłce i swojej miłości do gry.

Kibice skandowali nazwiska zawodników, gdy ci wychodzili na boisko. Gdy zapowiedziano Hectora, tłum eksplodował:

– FORT! FORT! FORT!

Sara poczuła dreszcze, słysząc jego nazwisko wykrzykiwane przez tysiące ludzi. To było jak spełnienie marzeń, które jeszcze niedawno wydawały się nierealne. Hector spojrzał na trybuny, odnalazł wzrokiem ukochaną i uniósł rękę w geście pozdrowienia. Ona odwzajemniła gest, uśmiechając się szeroko.

Mecz rozpoczął się z impetem. Drużyna Hectora od razu rzuciła się do ataku, starając się zdominować rywala. Dzisiaj, Hector grał w środku pola, kontrolując grę, rozdzielając piłki z precyzją i wizją, które zachwycały kibiców.

W 25. minucie meczu Hector otrzymał idealne podanie. Bez wahania ruszył w stronę bramki, mijając obrońcę z niesamowitą gracją. Sara wstrzymała oddech, widząc, jak zbliża się do pola karnego. Strzał był mocny i precyzyjny. Piłka zatrzepotała w siatce, a stadion wybuchnął.

– GOL! – krzyknął spiker, a tłum oszalał. – Hector Fort daje prowadzenie Barcelonie!

Sara wstała z miejsca, krzycząc z radości, podczas gdy kibice wokół niej skandowali jego nazwisko:

– FORT! FORT! FORT!

Na boisku Hector uniósł ręce, celebrując bramkę z drużyną. Jego twarz promieniała szczęściem, ale jego spojrzenie znów powędrowało na trybuny, szukając Sary. Wiedział, że ona tam była, że wspierała go w każdej sekundzie.

Druga połowa była trudniejsza. Przeciwnik zwiększył presję, próbując wyrównać wynik. Hector musiał wykazać się nie tylko umiejętnościami, ale także opanowaniem. Sara widziała, jak bardzo skupiony jest na grze. Jego ruchy były zdecydowane, a decyzje na boisku trafne.

W 80. minucie, przy stanie 2:1 dla Barcelony, hiszpan znów znalazł się w centrum akcji. Otrzymał piłkę na linii pola karnego i, zamiast strzelać, podał ją do kolegi z drużyny, który bez problemu skierował piłkę do bramki. To było jak mistrzowski pokaz zespołowej gry.

Gdy sędzia odgwizdał koniec meczu, stadion eksplodował z radości. Barcelona wygrała 3:1, a Hector był bohaterem spotkania. Kibice wstali z miejsc, skandując jego nazwisko:

– FORT! FORT! FORT!

Po meczu

Sara czekała na Hectora w strefie dla rodzin i przyjaciół. Jej serce wciąż biło szybko, a w głowie wciąż miała obraz jego triumfu na boisku. Gdy tylko zobaczyła go wychodzącego z szatni, rzuciła się w jego ramiona.

– Byłeś niesamowity! – powiedziała, ściskając go mocno.

Hector uśmiechnął się, otaczając ją ramionami.

– Dla ciebie – odpowiedział cicho. – Zawsze dla ciebie.

Jego głos był pełen szczerości i czułości. Dla niego każdy mecz, każdy sukces, był tylko kolejnym dowodem na to, że warto było walczyć o ich wspólne życie.

W tle słychać było wiwaty kibiców, którzy wciąż nie opuszczali stadionu. Ich okrzyki niosły się echem po murach:

– FORT! FORT! FORT!

Sara spojrzała na Hectora, widząc w nim nie tylko piłkarza, ale przede wszystkim człowieka, którego kochała ponad wszystko. Byli razem, na przekór wszystkim i wszystkiemu.

Tego wieczoru, gdy wracali do domu, Sara czuła, że ich miłość jest niezłomna. Przeszłość, problemy, a nawet Antonio wydawali się teraz mało znaczący. Liczył się tylko Hector, jego sukces i to, że mieli siebie nawzajem. W tle miasta rozbrzmiewał euforyczny śpiew kibiców, którzy właśnie zyskali nowego bohatera.