Punk Princess of West

Chapter 12

Adamson-Voire Series #1
Punk Princess of West

Chapter 12

Farrah

“Ang tagal mong nawala gaga ka!” Salubong sa akin Stacey pag-apak ko sa classroom.

“Hindi nga umabot ng isang linggo.” I laughed.

“But still, nawala ka nang walang paalam. Tapos makikita ko sa story ni Ybrahim na magkasama kayo? Nagso-solo ah.” She looked at me, being suspicious.

“We didn’t. Nagkataon lang talaga na nabangga ko siya roon sa Bicol.” I reasoned out.

“And do you think I’ll believe that?” She asked.

“I don’t owe you an explanation, Stacey. I bumped into him, that’s it.” I said.

“Eh ano ‘yung story ni Ybrahim?” Muling tanong nito sa akin.

“Pumunta lang kami sa lugar na ‘yon, and the view is breathtaking. Hindi ko nga rin alam na pinicture-an ako ni West.” Lalong lumawak ang ngiti ni Stacey.

“West huh?”

Oh shit.

“Kumusta naman kayo ni Simon?” Pag-iiba ko sa usapan.

“Huh?”

“Kumusta kayo?” I teased her.

“Wala namang kami. Ang pangit-pangit ni Simon tapos tingin mo papatulan ko ‘yun? What an insul—”

“Ang kapal ng mukha mo, sa pogi kong ‘to?” Stacey’s words were immediately cut when Simon arrived. “Ulitin mo nga sinabi mo.” Simon smirked.

“Wala naman akong sinabi ah.” Pagmamaang-maangan ni Stacey.

“Meron kaya, narinig ko.” Simon said.

“Na ano? Pangit ka? Gusto mong ulitin ko kahit narinig mo naman pala? Pangit ka na nga, bingi ka pa.” Hindi ko mapigilang matawa sa sagot ni Stacey.

“Ang arte mo naman! Ang daming babaeng nagkakandarapa riyan para lang maging girlfriend ko tapos ikaw sasabihan mo lang akong pangit?” Pagmamaktol ni Simon.

“Eh totoo naman, gusto mo ulitin ko sa pangatlong pagkakataon? Pangit ka, Simon! Pangit!” Stacey stuck her tongue out before returning to her chair.

Napailing-iling na lang si Simon sa inasal ni Stacey.

“Bagay kayo.” Pang-aasar ko rito.

“‘Di ‘yan pwede sa‘kin, masyadong mabait.” Simon chuckled.

“Edi magbago ka para maging bagay kayo.” I smirked.

“I saw your silhouette at Ybrahim’s story...” He blurted out.

“Please lang, walang meaning ‘yon.” I defended myself.

“Hindi naman kita aasarin.” Umiling-iling ito.

Bago ‘to ah? Wala sa mood mang-asar ang isang Simon Leandrino?

“Bakit?” I was curious.

“Nauna ko nang asarin si Ybrahim the day he posted that—” He paused, “and he blocked me too.”

Humagalpak ako ng tawa sa tinuran nito, dalawa na kaming nang-block sakaniya.

“Farrah, stop laughing.” Simon said.

“Bakit? Nakakatawa naman kasi talaga.” Hindi pa rin ako natinag.

“May message ako sa’yo, basahin mo.” Saad nito.