සෙනසුරාදා උදේම අම්මා හදපු ඉදියාප්ප පහකුත් ගිලලා පන්ති ගියපු ඉදුර ආයේ 10 වෙද්දි ලෑස්ති වෙලා පාර ගාවට ආවා. නිදහසේ ඉන්න තිබ්බ නිවාඩු දවසත් නාස්ති වුණා කියලා ඉදුර තමන්ටම කියාගත්තත් ඉදුරගේ යටි හිතට නම් මේ ගමන යන්න ඉවසිල්ලක් තිබ්බේ නෑ. විනාඩි 15ක් විතර හිටන් හිටියට පස්සේ තමයි තමන්ගේ ඉස්සරහ සුදු පාට කාර් එකක් නැවැත්තුවේ. ඉදුරට විනාඩි 15ක් අව්වේ ඉන්න වෙච්ච හින්දා පොඩ්ඩක් ඩොං ගිහිල්ලා තිබ්බේ. ඒ වුණාට දැන් බැනගෙන දවසම මේ මිනිහත් එක්ක ඉන්නේ කොහොමද අනික අර "chemistry" එකත් අවුල් යනවනේ. ඉදුර තව බලන් ඉන්නේ නැතුව back seat එකට නැග ගත්තා.
"වෙලාවට වැඩ නේ." එහා පැත්තේ ඉදන් හිටපු තද නිල් පාට ටී ශර්ට් එකකුයි ශොර්ටකුයි ගහන් හිටපු ආව්‍ය phone එක මූණ ඔබාගෙන ඇහුවා.
"හ්ම්" සොරි කියලා පුරුද්දක් නම් නැද්ද කොහෙද කියලා හිත හිත ඉදුර ජනේලෙන් එළිය බලාගෙන හිටියා.
විනාඩි 20ක් විතර යද්දි ලොකු කළු ගේට්ටු දෙකක් මද්දෙන් එගොල්ලෝ ඇතුළට ගියා.
"බහින්න" කියලා ආව්‍ය phone එක බල බලම ගේ ඇතුළට ගියා.
ආගන්තුක සත්කාර ගැන නම් කියලා වැඩක් නෑ.
මුළු ගෙදරම වගේ සුදු පාටින් paint කරලා තිබ්බේ. ගස් කොළන් ගොඩක් වවලා තිබ්බා. ඇතුළේ තිබ්බෙත් අමුතුම ලස්සනක්. සුදු පාට බිත්ති වලට ගැලපෙන්න. Beige පාටින් furniture තිබ්බා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
අයිනක තිබ්බ විනිවිද පෙනෙන කබර්ඩ් එකක කුසලන, සම්මාන, පදක්කම් ගොඩ ගහලා තිබ්බා. ආව්‍ය මෙච්චර වැඩ්ඩෙක් කියලා ඉදුර දනන් හිටියේ නැති නිසා පොඩ්ඩක් ඒවා දිහා කට ඇරන් බලන් ඉද්දි පුරුදු කෙනෙක් ඇවිල්ලා එහා පැත්තෙන් වාඩි වුණා.
YOU ARE READING
නිමේෂ (BL)
Romanceඉවසන්න ? ඉවසන්න මට තව ඉවසීමවත් මගේ සැනසිමවත් ඔයා මට ඉතුරු කරලා නෑ ආව්‍ය.
