ඊළඟ දවසේ ඉස්කොලේ යන්න පොඩ්ඩක්වත් පණ තිබ්බේ නැති වුණත් ගෙදරින් පන්නන හින්දා ඉතින් ඉදුරට කරන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ. කොහොමහරි උදේ 6.45 වෙද්දී ඉස්කෝලෙට සම්ප්රාප්ත වෙච්ච ඉදුර කෙළින්ම ගියේ පන්තියට. පන්තියේ ඉතින් මේ වෙලාවට මැස්සෙක්වත් නෑ. ඉතින් ඉදුර එයාගෙ මේසේ ගාවට යද්දී මොකක් හරි එතන තියනවා දැක්කා.ළඟට යන්නත් බයයි වගේ මොකෙක් හරි බොම්බයක් හිටවලද දන්නේ නැනේ. පාස්කු ප්රහාරයේ flash backs එන්නත් ගත්තා ඒ වෙලාවේ. ඉදුර තව තවත් ළඟට ගියා. හිමින් හිමින් අඩිය තිය තිය ගිහිල්ලා පොඩ්ඩක් බෙල්ල ඒ පැත්තට දික් කරලා බලදිදී ඒක canon කැමරාවක box එකක්. ඒක උඩින් thank me later කියලා winkey face එකක් එක්ක sticky note එකක් උඩින් ගහලා ගිහිල්ලා තිබ්බා. මොකාද මේ උදේ පාන්දර ආතල් ගන්නේ කියලා බලන්න ඉදුර පොඩ්ඩක් වටපිට බැලුවා.ඒත් පෙන්න නම් මොකෙක්වත් ළග පාතක නෑ. පොඩ්ඩක් පෙට්ටිය දිහා බලන් ඉද්දී තමයි මතක් වුණේ මොන හොන්තුවද තමන්ගේ කැමරාවට ඊයේ කෙළියේ කියලා.
ආයේ හිත හිත ඉන්නේ දෙයක් නැති නිසා ඉදුර පෙට්ටියත් අරන් දොට්ට බැස්සා. ඉතින් දැන් අර හත් ගව්වක් ලොකු ඉස්කෝලේ වටේ ඇවිද ඇවිද ගියේ දස මහා යොධයන්ගේ එකොළොස් වෙනියාව හොය හොය. හොයගන්න ඉතින් විනාඩි 5ට වැඩිය ගියේ නෑ. පොර කණ්ඩියක් උඩ ඉදගෙන කාත් එක්කද මන්දා බර කයියක් ගහ ගහා හිටියේ. ඉතින් ඉදුර කෙලින්ම ගිහින් උගුර පාදලා මිනිහාගේ අවදානය ගත්තා.
"yes? " ආව්ය අහුවේ පිටිපස්ස බලාගෙන.
"can I talk to you for a moment ? "
ඉතින් ආව්ය නැගිටලා ඉදුර ඉන්න තැනට ආවා. අම්මටහුඩු මේ මිනිහගේ උස තෙරෙන්නේ මුණට මුණ බලන් ඉද්දි නේ. ඉදුර එයාගේ පපුවට වගේ හරියටම හිටීයේ.
"මට මේක එපා. Thank you for your kindness though" ඉදුර පෙට්ටිය අහපවු අරයගේ දිහාවටම දික් කරන ගමන් කිව්වා.
"මම නෙමේ ඕක තිබ්බේ."
"මොකක්??" ඉදුර පොඩ්ඩක් පස්සට විසි වුණා ඒ කියපු එකට.
"මම නෙමේ ඕක තිබ්බේ." පොඩ්ඩක්වත් ගොත ගහන්නේ නැතුව අද නම් හරිම ස්ථිර ස්වරයකින් එයා එහෙම කිව්වේ.
"මම දන්නේ නෑ ඔයා මෙතන මොන වගේ විහිළුවක්ද කරන්න හදන්නේ කියලා. ඒ වුණාට please මේක අහපවු ගන්න "
"මම කොහොමද මම නොදීපු දෙයක් ගන්නේ ? ඕක මම බෑග් එක තියලා යද්දිත් ඔයාගේ මෙසේ උඩ තිබ්බේ"
"එහෙනම් කවුද මේක තිබ්බේ ?"
"ඒක නම් මම දන්නේ නෑ. පන්තියට කලින් ආපු කෙනෙක්ගෙන් අහන්න."
"එහෙම වෙන්න බෑනේ. මගේ කැමරාව කැඩුනා කියලා වෙන කවුරුත් දන්නේ නෑ."
" I gotta go now bye" එහෙම කියලා පොර යන්න ගියා.
"පොඩ්ඩක් - ughhhhhhhh "
**************************
"මොකාද බන් කලින්ම secret santa කරන්න පටන් ගත්ත එකා? පිස්සු හු*තෙක් ද කොහෙද"
හර්ෂට හෙන ආතල් මේ වෙලා තියන සීන් එක.
"අරු නෑම කිව්වට මට හිතෙන්නෙම ඒකාමයි කියලා. මොකද මගේ කැමරාව කැඩුනා කියලා දන්නේ උඹයි, ඌයි, අර ඊයේ මගෙ dutyය cover කරපු මල්ලී විතරයි. " ඉදුර අත් දෙකම ඔළුවේ ගහගෙන කිව්වෙ.
"එහෙනම් අර මල්ලී වෙන්න ඇති බං. ඌ උඹට ලව් එක ප්රකාශ කරන්නද දන්නේ නෑ මෙහෙම කොරේ." බඩත් අල්ලන් හිනා වෙවි හර්ෂ කිව්වේ.
"උඹට ආතල්ද යකෝ ! මේක පට්ට ගණන් කැමරාවක්. මගේ හිතට හරි නෑ මේක තියන් ඉන්න. "
"උඹටත් ලද දෙයින් සතුටු වෙන්න බෑනේ. දැන් ඔහේගේ කැමරාව කැඩුවෙත් අරකා නම් තිබ්බේත් ඌම නම් අවුලක් නෑනේ ඔන්න ඕක අරන් පලයන්."
"ඒ වුණාට ඌ කියන්නේ ඌ නෙමේ කියලනේ."
"අනේ හු** ඔන්න ඔය ලබ්බ අරන් යනවා. තෙරේසා මවු තුමිය වෙන්න හදනවා නේ මෙතන."
අන්තිමට ඉතින් හර්ෂගේ දර්ශනවාදය පිළිගන්න වෙච්ච නිසා ඉදුර අරක ගෙදර අරන් ගියා.
මතු සම්බන්ධයි...
YOU ARE READING
නිමේෂ (BL)
Romanceඉවසන්න ? ඉවසන්න මට තව ඉවසීමවත් මගේ සැනසිමවත් ඔයා මට ඉතුරු කරලා නෑ ආව්ය.