Kirpiklerinden okudum seni çocuk
Her bir inip kalkışı yüreğimin atışı gibi geldi bana
Güneşlerin vururken yüzüme
Yüzüne düşen gölgelerde serinledi ruhumYaz günü deniz kenarında esen rüzgarın,
İlkbaharda çiçeklerin,
Kışta sıcacık kahvenin,
Sonbaharda toprağın, kokusunu hatırlatırdı gözlerin bana
Her biri nefesimi keserdiOkşardım kirpiklerini
Bedenimi aşar ruhuma dokunurdu
Severdim o iç gıcıklatan hissi
Parmaklarımda atardı kalbim
Çocuk gibi sevinirdimKirpiklerine destanlar az, şarkılar yavan
Ama şiirler hep tam gelirdi
Ezberlerdim her bir kıvrımını
Çocuk gibi titrerdim gözlerine
Ama sen titretirken kirpiklerini
Yüreğimde depremler olurduGüzel hislerdi hepsi
Lakin sen uzanırken göğsüme,
Ben saçlarından tek seferde tüm mevsimleri koklarken
Anladım ki kirpikler güzel birer oyuncuymuş
Asıl sahne yarin yamacıymış...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum
PoetryGönül kuşu uçmuşsa, kalemi titretmek düşer parmak uçlarına.