Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Adı Yok Sevdanın

Gizli öznemin nağmeleri çalındı kulağıma
Efsunlu bir sesmiş duyduğum
İnce ince işledi kendini sol yanıma
Adı yok bir yare tutulmuşum

Mızıkası elinde çocuk şarkılarının
Ritmi kalp atışlarımla yarıştı
Perdesini uçurdu aralık camlarımın
Islığı havayla ruhuma karıştı

Dudağını hareket ettirişi
Titretti kirpiklerimin vuruşunu
Süzüldü alnımdan ateşim
Yanaklarımın pembesiyle buluştu

Göz kırpmak güneşi tutmakmış
Çocuk yaşta tanıştım
Pır pır eden kalp kelebekmiş
Ben uçunca öğrendim

Yaklaşan vapur, dalgaların sesi
Kokusu yürek notalarımın esi
Sessizliğin huzurlu nefesi
Kollarını açıp bende durmuş

Ses dursa da yol yürümüş
Yarınlarımı solumuşum
Tozu kalbime sürülmüş
Adı yok bir yare tutulmuşum...