Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Şair Bahane

Sorarlar şiirkeşlere hangi şairleri okuyorsun?
Belki kimlerden ilham alıyorsun diye?
Ben kalbimi gösteririm onlara...
Tam 3 parmağımı bastırırım sineme...
Derim ki; şiir tam burada..
Tam buradan alıyorum o isli soluğu...
Benim şiiri bacasız gönüllerde tüttürmem için bir pir-i faniye ihtiyacım yok.
Satırlar arsızsa, yazmasam da mecalim çok.
Sonra derim ki haklılık payınız var.
Elbet bir fani de şiir yazdırır.
Hem de onu ömre işletir satır satır...
Ama soruyorum acaba kendisi şart mıdır?
Şiir bende yürekten akan bir kuyu.
Kuyunun dibi de benim ve yine benim bitmeyen suyu.
İhtiyaç varsa belki kırık bir kalem en kurşunlusundan ateş etsin diye kelimelerim...
Sonra koparılmış bir kaç kağıt değmişse diye kiri hayatın...
Onlar da ancak zihnime fazla gelirse diye kelimelerim...
Beşer bir kez daha kifayetsiz kalıyor dizelerimde...
Eğer hissedebiliyorsan diyorum beden bahane ruh şahane...
Eğer yazmaya varsa azmin, şair bahane şiir yine şahane...