Miş.Mış.Muş.

264 22 14
                                    

Yokuş yukarı çıkmış yüreğim seni görünce
Nefes nefese kalışından anladım
Ama aynı hızla da tam son noktada aşağı yuvarlandım

Bilememiş hiç kuş yüreğim
Çelme takanın arsız yüreğin olduğunu
Hiç bilememiş sarıldığın kollarının kukla iplerle tutulduğunu

Görüyorum uzayan burnun masallara konu olmuş
Hatta kaf dağındaki burnun başka bir masalda son bulmuş
Yalanların gibi uzamış, saklanmış, buruşmuş, çöp olmuş

Şimdi sevda kokuyor avuçlarım
Yürekte aşka dair öyle menekşeler çiçeklenmiş ki
Bahçeler bir bir yar otağına teklifsiz kurulmuş

Miş.mış.muş...
Çok sevmiş, bir varmış, onsuz ben yokmuş...

Kirpiklerinden Kuşlar UçurdumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin