Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Menekşe

Bir güzel baktı menekşelerin süslediği pervaza iliştirilmiş pencereden
Nazlı gözleri yaktı mahallenin delikanlılarını
Süzüldü gerdanından menekşeleri bastıran kokusu
Sarhoş etti ağaçların salkımlarını

Usulca indirdi evin ahşap kapısının eski kolunu
Kilitledi yar diye ölenlerin bakışlarını
Terliğinin izi kaldı toprak yolda
İzine kurban oldu aşk şarkıları

Elinde mendili rüzgar bile kıskandı
Savurdu eteğini kendine kattı
Gözleriyle süzdü de etrafını
Edebini elleriyle toparladı

Sahilde bir bankta uçurdu uçurtmalardan rol çalan saçlarını
Bir bank, bir yürek, bir afet salladı sessiz dalgaları
Köpükleri içti kana kana ruhu
Denize, yalnız denize varlığını bağışladı...