That Night

Bölüm 4

Baekhyun arabayı eve doğru sürerken  Hanmin ise arkadaki çocuk koltuğunda uyuyordu. Doktor içmesi için bir iki ilaç verdikten sonra onu taburcu etmişti...Hanmin appasına bir daha yalan söylemeyeceğine ve daha olmamış yiyecekleri yemeyecegine dair söz vermişti....

Evin önüne geldiklerinde Baekhyun oğlunu kucağına alıp içeri girdi ve Min'i yatağına yatırdı.

-"Appa gitme"

Baekhyun geriye döndüğünde Min onun kolundan kavrayarak gitmesine engel oldu. Baekhyun yatağa uzandı ve onun başını öperek oğlunun kendisine sarılmasını izledi... Baba oğul güzel bir uykuya dalmış gibi görünüyordu.

*

Baekhyun uykusundan kapının çalınması ile uyanmıştı. Uzun bir süredir Chanyeol'un dönüşü üzerine düşündüğü için geceleri kahve içip sürekli ortalıkta geziniyordu ve uzun zamandır böyle uyumamıştı...
Gözlerini ovuşturdu ve ayağına giydiği pofuduk terliklerden sonra kapıya yürüdü.

-"C-chanyeol-sshi"

Baekhyun uyku sersemi olduğunu sanıp gözlerini kırptı ama hayır Chanyeol canlı bir şekilde karşısında onu anlaşılmaz gözler ile bakıyordu.

+"Sanırım rahatsız ettim"

Chanyeol kaşını kaldırdı. Baekhyun? O gerçekten o zamanlar birlikte olduğu Baekhyun muydu? Chanyeol onun içine girerken acısını dindirmek için yeşil çayırlar şarkısını söyleyen Baekhyun mu?

"O-oh uyuyordum...Ne için geldiniz?"

+"Birşey teyit etmek istiyorum"

-"Ohh ne anlamadım?"

Chanyeol içeri girip kapıyı arkalarından kapadı ve Baekhyun'u döndürerek kapıya yaslandırdı...

Kısa olan nefes nefese kalmıştı. Chanyeol ile bu derece yakın olmak kesinlikle iyi değildi.

-"N-ne yapıyorsunuz?"

+"Byun Baekhyun?"

-"E-evet"

Chanyeol onun adını söylese bile çağırmak için değildi. Sanki kafasında ki şeyleri tam oturtmaya çalışıyordu.

Kafasını kaldırdı ve ay ışığında gölgelenen yüze baktı. Gözlerini birkaç saniyeliğine kapattı ve o anıların su üzerine çıkmasını bekledi.

-"Yeşil ç-çayır-ahhhh--lar üzerinde re-ıggmm--sim gibi bir ev yap---yavaşla-tım"

Chanyeol gözlerini araladı ve 5 yıl önceki o çocuğa baktı..Bir insan nasıl bu kadar aynı kalabiliyordu ki? Ayrıca böyle aynı kalmasına rağmen Chanyeol onu nasıl hatırlayamamıştı ki? Oysaki Baekhyun o gece Chanyeol ile birlikte olmaktan ziyade uzun olana hayat dersi veretek değer anlamasını ve aslında nasıl biri olduğunu hatırlarmıştı...

+"Bir ihtimal?....Bir ihtimal beni hatırlıyor musun?"

Chanyeol merakla sordu. Bu çocuğa neden bu kadar taktığını bilmiyordu...

-"Hayır...Hatırlamıyorum...hatırlamak da istemiyorum"

Baekhyun tabiki de son cümlesini içinden büyük bir samimiyet ile söylemişti. Hanmin'den asla pişman değildi ve olmayacaktı da ama Chanyeol keşke karşıma çıkmasaydı ve bana bu acıyı yaşatmasaydı diye düşünüyordu fakat Tanrı ona bu acıları ortadan kaldıracak bir hediye vermişti. Oğlu Hanmin'i...