That Night

Bölüm 14

-"Appa nereye gidiyoruz? "

Baekhyun Min'in üzerini sıkıca giydirirken artık bir ölü gibi göründüğüne emindi. Geçen bir hafta ağlayıp odasından çıkmadığı için güneş ışığı şimdi onu yakıyordu. Baekhyun zaten bitmişti ve bugün mahkemede herseyin belli olacağı gündü.

08. 09. 2015

Baekhyun kötü şeyler olduğunu seziyordu. Chanyeol istediğini yapacak güçte bir adamdı ve Baekhyun artık bundan emin olmuştu.

Mahkeme celbinin ona ulaştığı gün Baekhyun onu arayıp küfürler etmek istemişti ama bu sadece onu çaresiz biri yapardı....Baekhyun acıyla gülümsedi. O zaten çaresiz, acınılası biriydi.

+"Seni anneanneye götüreceğim"

Baekhyun söylerken küçük çocuk sanki kendi kafasında birşeyler tartıyordu. Evet onu büyükannesine bırakacaktı çünkü Sehun'un kendisini görmek istemeyeceğine o kadar emindi ki. Olay olduktan sonra sadece Baekhyun'a neden ona söylemediği hakkında nutuk çekip gitmiş ve o saatten sonra birkez bile aramamıştı.

Onu bırakacak başka kimsesi yoktu ve Baekhyun annesi denilen kadından sadece birkez isteyecekti. En azından bugüne kadar onlardan isteyeceği normal bir istekti.

-"Ama onları tanımıyorum appa. Tanımadığım insanlarla konuşmamam gerektiğini söylemiştin"

+"Ben senin appanım değil mi? Onlarda benim ailem...Onlarla konuşabilirsin tamam mı? "

Min ilk önce düşünüp sonra kafasını salladı. Baekhyun onu arabaya götürene kadar yüzüne sayamayacağı kadar öpücük kondurup n'nci kez kokusunu içine çekmişti....

*

Baekhyun yıllardır gelmediği ve çocukluğunun geçtiği evin bahçesine girince etrafa bakındı. Bazı şeyler değişmişti. Baekhyun'un canı sıkıldığında oturup saatlerce düşündüğü o bank yoktu. Babasının o küçükken duvara sabitlediği küçük basketbol potası yoktu. Baekhyun çok iyi biliyordu. Ailesi onu tamamen gözden çıkarmıştı....

Kucağında yeni yeni uyanan oğlunu daha iyi sarmaladı ve zile basmak için kapıya yürüdü. Elleri tedirginlikle titrerken zile bastı.

Birkaç dakika sonra kapı annesi tarafından açılınca Bayan Byun şok olmuştu.

-"A-aman T-Tanrım...Baekhyun"

Annesinin gözleri anında dolarken Baekhyun onu inceliyordu. En son onu gördüğü andan beri yıllar geçmişti ve Bayan Byun yaşına göre biraz çökmüştü.

+"Birşey istemek için geldim"

Baekhyun söylemekte zorluk çekmişti. Gözleri ondan başka heryere bakıyordu.

-"B-bu o-mu? O-oğlun mu?"

Baekhyun  dolan gözleri ile kafasını salladığında Bayan Byun çoktan ağlamaya başlamıştı. Annesini gereğinden fazla özlemişti. Ona sıkıca sarılıp tavsiye almasını ve onun kokusunu içine çekmek istiyordu.

+"Ona birkaç saatliğine bakar mısın? Bırakacak kimsem yok"

-"B-ben...."

+"Sadece birkaç saat. Eşin eve gelmeden gelir alırım"

Babasına artık baba dememek canını yaksada Baekhyun duygusuzca sordu.

-"Tamam...." Bayan Byun eşikten çıkarak oğlunun yanına ilerledi ve kucağında ki küçük çocuğa da özen göstererek ona da sarıldı. "Sana bak hele...Kocaman bir adam olmuşsun....Düzenli beslenmiyor ve hala kabak yemiyorsun değil mi?"