រីករាយក្នុងការអាន
"បងជេយ៍"ជុងវ៉ុនតាមលួងនាយយូរហើយតែចរឹកខ្មើតណាស់មើលចុះ
"បងចង់ខឹងអូនដល់ពេលណាទៀត បើបងមិននិយាយអូនយំហើយ"ជុងវ៉ុនអស់ជម្រើសលួហើយព្រោះមនុស្សចាស់នេះចិត្តច្រើនណាស់
"ហឹកៗជេយ៍ និយាយរកអូនមក"ជុងវ៉ុនយំមកទាល់តែបានក្មេងនឹងចាស់ទុំបានប៉ុន្មានម៉ោងទេ
"អូន....."ជេយ៍ដល់ចឹងលែងខឹងវិញហើយថាងររាងតូចតែគ្មានទេមើលទៅនាយទេត្រូវលួងរាងតូចវិញ
"បាត់យំទៅបងសុំទោស បងគ្រាន់តែញោះអូនលេងតើ"ជេយ៍ចាប់លើករាងកាយតូចមកដាក់លើភ្លៅនឹងយកដៃវាសទឹកភ្នែកទេចេញ
"ហឹកៗបងជាមនុស្សអាក្រក់ ធ្វើឲ្យអូនយំរហូត "
"អូនស្អប់បងហើយ ចាំមើលអូនយកប្ដីថ្មីចោលបងហើយ"ជុងវ៉ុនយំរៀបរាប់ទាំងសសឹកលើដៃនាយ
"អូនហ៊ាន?បើអូនយកប្ដីថ្មីបងនឹងសម្លាប់អាមួយនឹងចោល"ជេយ៍ឮហើយចង់ឆេះដុំស្អីមកមានគំនិតយកប្ដីថ្មីស្អីមិនបានដាច់ខាត
"បងកុំឃោរឃៅពេក "ជុងវ៉ុនសម្លក់មុខនាយ ឃោរឃៅណាស់លោកជេយ៍
"សម្រាប់អ្នកដែលចង់យកអូនចេញពីបងវានឹងជួបរឿងបែបនេះ"ជេយ៍តបវិញចឹងហើយកុំប្រាថ្នាយកជុងវ៉ុនចេញពីនាយឲ្យសោះប្រយ័ត្នទៅ
"ទៅៗបងឯងនេះវាខ្លាំងហើយ"ជុងវ៉ុន
________________
2ឆ្នាំក្រោយ
"ជេគីមកណេះមួយភ្លែត~~~"សម្លេងជុងវ៉ុនស្រែកហៅក្មេងតូចម្នាក់
ភ្លេចប្រាប់ ជុងវ៉ុននឹងជេយ៍មានកូនមួយអាយុ1ខួបកន្លះគេឈ្មោះ ជេគីនេះឯងអាល្អិតនេះតូចមែនតែសម្ដីវិញចាក់ទឹកមិនលិចទេ តែជុងវ៉ុនវិញក៏ចាស់ទុំដែរមិនមែនក្មេងដូចមុនទេ
"ហឹកៗ អាប់ប៉ា មើលប៉ាៗធ្វើបាបកូន"ជេគីរត់តេះតះមកយកជុងវ៉ុនទឹកភ្នែកវិញហូររហាមក្មេងនឹងបុិនយំដូចអាប់ប៉ាគេចឹង
"មកកូនពៅកូនពូជកុំយំចាំប៉ាវៃប៉ាៗឲ្យ"ជុងវ៉ុនលើកកូនរលាក់តិចៗ ពេលនោះជេយ៍ក៏ដើរមក
YOU ARE READING
Novel Collection (Season 1)
Short Storyប្រភេទសាច់រឿងខ្លីៗ អាចនឹងមានពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យជាច្រើនហាមអ្នកអាយុ18ចូលអានតែបើចូលហើយក៏ដឹងថាមិចដែរអត់ទទួលខុសត្រូវទេណា
