រីករាយក្នុងការអាន
បានមួយសន្ទុះក្រោយមកជេយ៉ុនក៏ចាប់ផ្ដើមដឹងខ្លួន
"អូយ "រាងល្អិតរកបម្រុងនឹងងើបតែក៏ស្រែកឡើងព្រោះគេងើបទើបធ្វើឲ្យវាឈឺរបួសខ្នង
"ដឹងខ្លួនហើយ"ហុីសឹងចេញពីបន្ទប់ទឹកដោយមានសម្លៀកបំពាក់រួចជាស្រេចក៏សួរទៅជេយ៉ុន
"បាទ"
" មានរឿងអីបានជាឯងត្រូវប៉ាយើងវាយដល់ថ្នាក់នេះ"ហុីសឹងសួរគេចង់ដឹងណាស់ថាក្មេងនេះនឹងកុហកគេទេ
"ខ្ញុំធ្វើខុស ខ្ញុំស្ដីឲ្យអ្នកនាងឡរ៉ានឹងអ្នកនាងលីណាទើបបានជាគាត់វាយ"ជេយ៉ុនជ្រើសយកការកុហកមកប្រាប់នាយតាមពិតគេមិនបានសូម្បីតែប្រព្រឹត្ត
"ឯងកុហកយើងមិនសមទេ សុីមជេយ៉ុន"ហុីសឹងស្គាល់រឹកជេយ៉ុនច្បាស់ណាស់
នាយដើរទៅអង្គុយជិតរាងល្អិតដែលនៅលើគ្រែនឹងយកដៃនាយមកប៉ះរបួសនាយតូចថើរៗ
"ឈឺទេ"ហុីសឹងសួរឡើង តែវាគួរសួរអត់បើវាយមិនឈឺ?
"ឈឺ អ្ហឹកឈឺខ្លាំងបំផុតហើយ"ជេយ៉ុនឱនមុខចុះឆ្លើយតបទៅនាយទាំងទឹកភ្នែករហាម ឈឺមិនមែនសម្ដៅតែរាងកាយតែវាទាំងបេះដូងទាំងចិត្តឈឺបំផុតហើយ
"កុំយំ យើងសុំទោសជំនួសគាត់ផង"ហុីសឹងរាល់ដងមិនដែលចេះលួងលោមនឹងនិយាយល្អដាក់គេទេតែលើកនេះមិនត្រឹមលួងលោមទេនៅទាញគេមកឱបទៀត
"ហឹកៗខ្ញុំឈឺណាស់លោកប្រុសដឹងទេ អ្នកផ្ទះនេះមិនដែលល្អដាក់ខ្ញុំបន្តិចសោះសូម្បីតែលោកប្រុស អ្ហឹកៗខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ស្អប់ខ្ញុំអីណាស់ណាទៅ ហឹកៗ"ជេយ៉ុនយំខ្លាំងៗពេកនេះគេឈប់ទប់ហើយយំមុខនាយក៏យំហើយ
"យើង......"នាយកម្លោះមិនដឹងតបយ៉ាងមិចគេក៏ឆ្ងល់ដែរជេយ៉ុនមិនដែលធ្វើស្អីផងមិចបាននាយស្អប់ជេយ៉ុនដែរ
"ហឹកៗស្មានតែខ្ញុំអត់ដឹងមែនទេ ប៉ាលោកប្រុសជាអ្នកសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំ ហឹក មានអាណិតខ្ញុំខ្លះទេ ហេតុអីសម្លាប់គាត់យកគាត់ចេញឲ្យខ្ញុំកំព្រាធ្វើអី "នាយតូចយកដៃវាយខ្នងហុីសឹងខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ដែលឈឺចាប់តែហុីសឹងមិនឈឺស្មើរនឹងការឈឺចាប់របស់នាយតូចផង
YOU ARE READING
Novel Collection (Season 1)
Короткий рассказប្រភេទសាច់រឿងខ្លីៗ អាចនឹងមានពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យជាច្រើនហាមអ្នកអាយុ18ចូលអានតែបើចូលហើយក៏ដឹងថាមិចដែរអត់ទទួលខុសត្រូវទេណា
