រីករាយក្នុងការអាន
ជេយ៍បន្តជិះរហូតដល់កន្លែងមួយ
"លោកប្រុស នោះអ្នកប្រុសតូចមែនទេ"លេអនបើកឡានមកដល់បង់មួយកន្លែងក៏ឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ស្រដៀងជុងវ៉ុនទើបនាយហៅជេយ៍ ជេយ៍មិនចាំយូរនាយប្រញាប់ចុះទៅមើល
"បងជេយ៍~~~"ជុងវ៉ុនអង្គុយយ៉ាងអស់សង្ឃឹមពេលនាយតូចក្រលែកទៅឃើញជេយ៍អារម្មណ៍គេរំភើបរកថាមិនត្រូវមិនបង្អង់យូរគេរត់ទៅហក់អោប-ក នាយជាប់ព្រោះរំភើបពេល
"ទីបំផុតបងមកហើយ ហឹកៗបងមករកអូនហើយ អូនចាំបងយូរណាស់ដឹងទេ អ្ហឹក"ជុងវ៉ុនអោប-ក នាយជាប់ព្រមទាំងយំសស្រាក់គេខ្លាចតែនាយមិនតាមរកគេតើស
"ហេតុអីក៏ចេញមកបែបនេះវាគ្រោះថ្នាក់ឯងដឹងទេ"នាយទ្រត្រគៀកនាយតូចជាប់ព្រោះគេហក់តោងខ្លួនជើងខ្លីៗនោះក៏គៀវចង្កេះមាំជាប់ទៀត
"អូនសុំទោស អូនគ្រាន់តែចង់ដើរលេងប៉ុណ្ណោះព្រោះអូនអត់ស្គាល់ទីនេះទើបចង់ដើរមើល "ជុងវ៉ុនឱនមុខក្នុងទ្រូងនាយទាំងសុំទោសទៅកាន់នាយបើគេមិនចេញមកក៏ល្អបាត់ហើយ
"យើងទេដែលសុំទោសឯង សុំទោសដែលមិនជូនមកបណ្ដោយឲ្យឯងមកបែបនេះ"ជេយ៍សុំទោសទៅកាន់ប្រពន្ធវិញខុសមកពីនាយទេ
"ជេយ៍ "ជុងវ៉ុនហៅគេ
"យ៉ាងមិច"ជេយ៍
"អូនឃ្លាន ឃ្លានខ្លាំងណាស់"ជុងវ៉ុនប្រាប់ទៅនាយវិញគេឃ្លានមែន
"កុំប្រាប់ថាឯងអត់បានញុាំតាំងពីព្រឹកមកឲ្យសោះ"ជេយ៍សួរជុងវ៉ុនក៏ងក់ក្បាលតប នាយហើយសឹងតែចាប់ក្មេងនេះបោះចោលក្នុងទឹកតើស មិចក៏អត់ញុាំបែបនេះតាំងពីព្រឹកមកណា៎មិនមែនធម្មតាទេចឹងតើបានមុខស្លេកខ្លាំងណាស់
"យើងគួរយកឯងទៅបោះចោលក្នុងទឹកល្អទេ"នាយសួរ
"អត់ទេៗអត់ល្អទេ អូនសុំទោស"ជុងវ៉ុនរហ័សតប គេដឹងតើសថានាយឲ្យគេញុាំអាហារពេលព្រឹកតែហេតុចង់ដើរលេងពេកមកទាំងមិនបានញុាំ
"កាលណាបានឯងចុះ យើងចុកដៃណាស់"ជេយ៍ថាឲ្យនេះលេងមកនៅលើចង្កេះឲ្យគេពរមែនទេចុកដៃណាស់
YOU ARE READING
Novel Collection (Season 1)
Short Storyប្រភេទសាច់រឿងខ្លីៗ អាចនឹងមានពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យជាច្រើនហាមអ្នកអាយុ18ចូលអានតែបើចូលហើយក៏ដឹងថាមិចដែរអត់ទទួលខុសត្រូវទេណា
