in a room full of art i'd still stare at you

Blancanieves

Nefes nefese duruyorken Duman sakin tonda konuştu.

- Yeter bu kadar bugün.

Canım sıkkın olduğu için başımı kaldırıp kum torbasını endişeli gözlerle tutuşunu izledim.

- Fazla güçsüzleşiyorum.

Derin bir nefes bıraktı ve odanın içine baktı yılmış biçimde.

- Güçsüzleşmiyorsun kadın oluyorsun Gölge kabul et artık bunu ayrıca..

Bana bakarak kum torbasını bıraktı gergin şekilde.

- Bu kadar sigara ve uyuşturucu ne yapacak sanıyordun ki. Ama doğru içine çekmiyorsun bütün tütünü ve sadece kafan atınca esrar alırsın..

Ellerini saçlarına geçirip sinirlerini atmak ister gibi konuştu.

- Ama kafan hep atıyor, düzgün uymuyorsun, iyi beslenmiyorsun ne bekliyorsun Gölge. Ne kadar zayıfladığının farkında mısın?

Sesindeki gerginliği duyuyorken umursamadan kum torbasına vurmaya devam ettim. Elini arasına koyup yumruğumu tuttu.

- Yeter dedim.

Sinirle yumruğumu elinden çekiyorken ellerimdeki bandajı çıkarmaya başladım.

- Ne önerirsin Duman? Bu şekilde mi hepsinin lideri olacağım. Sınıf başkanı bile olamam bu şekilde.

Söylediğim ile derin bir iç çekti. Ben olduğum yerde gergince oturuyorken gelip önüme çöktü ve çok hırsla salladığım bacağını dizime koydu durdurmak için.

- Bu şekilde olmaz Gölge. Artık bilek gücüne ihtiyacın yok, eski günler geride kaldı-

- Evet ve gelicek günler bundan bin kat boktan olucak.

Cümlesini kesmem ile başını eğdi. Biraz sakinleşmeye çalışıyordu. Kafasını kaldırmayarak mırıldandı.

- O zaman hızlan.

Anlamayarak kaşlarımı çattığım önümde dikleşti ve ayağa kalktı. Başım ve bakışlarım onu yukarıda doğru takip etti.

- Zayıflığını güce ceviremiyorsak hıza çevirelim. Yumruk atamıyorsan yiyememeni sağlayalım.

Anlamayarak hala bakarken odanın öbür ucuna gitti ve sertçe bana bir ip fırlattı.

- Bu ne?

Kollarını göğsünde bagladı beni izliyorken.

- İp atlayacaksın.

Atladım.

Dakikalarca saatlerce atladım.

- Öne arkaya gidiyorken parmak ucunda kal.

Nefesim tükeniyorken üç günün sonunda cidden artık gücüm bitmişti.

- Niye her şeyi parmak ucumda yapmalıyım, altımdaki yere tam basamıyorum artık..

Ben nefese iken bianda Duman bana sert bir yumruk savurdu. Anında yana çekiliyorken bağırdım.

- NE YAPIYON LAN!

Bana bakıp ayaklarıma baktı. Sonra gülümseyerek konuştu.

- Gardın düşürkken bile dojladın.

Gergin şekilde konuştum bir şey tutunuyorken.

- Tabiki amına koyayım üç gündür yere basmıyorum!

Sonra biraz daha nefeslenerek ekledim.

- Her gün bu ögrettiklerini yapmazsam ayaklarım alışmayacaktın bunun için işe yaradığı biri var mı kafandan mı atıyorsun.