සෙනාශ්'s pov
" සෙනාශ්..නැගිටපන්.."
" මට සෙට් උනානම් ඕකාට මැරෙන්න දෙනවා නේ.."
" කක්කි වෙන්න දෙන්න ඕනි පකයාට.."
" සෙනාශ්.."
" ඕයී...."
මං හිටියෙ මතීශයා එක්ක බැරෑරුම් කතාවක..
සසිරු මගෙ ශර්ට් එකෙන් අදින ගමන් කතා කරද්දි මං ඌ දිහා බලනවත් එක්කම..
" යකෝ මේකාට මං කතා කරන එකවත් ඇහෙන් නෑ නෙ නිකන්.."
නිකන් හිටන් මට ආදරෙන් කතා කරද්දි මං නැගිටලා බෙල්ල පිටිපස්සහා අත ගාන්න ගත්තා..
" මේ ලෝකෙ නෙවෙයි ඉන්නේ..පුදුම කයියක්.."
" මොනාද ඔච්චර කතාව..."
" ඒක සර්ට කියන්න බෑ..."
මං කියද්දි සර් පොතකුත් උස්සන් මගෙ ලගට ආවා..
මූ මට ගහන්නද එන්නේ..
ඒ වගේ තමා..
මං ශේප් එකේ සසිරුගෙනුත් එහාට ගිහින් බිත්තිය මුල්ලට ගුලි වෙද්දි රුක්ෂානයා සර්ට මං ලගට එන්න බැරි වෙන්න පුටුව පස්සට කරන් ඩෙස් අතරින් එන්න තිබ්බ පුංචි ඉඩත් කවර් කරා..
" වරෙන් මෙහාට.."
" ආවොත් ගහනවා නෙ ඉතින්.."
" ගහනවා තමා යකෝ..මෙතන හිටන් උගන්නද්දිත් කයිය ගගහා ඉදලා, මොනවද උබලාගෙ ඔච්චර කයිය.."
" ඒක සර්ට කියන්න බෑ කිව්වා නෙ ඉතින්..පුලුවන්නම් කියනවා නේ.."
අන්න එතකොටයි පොර අතෙ තිබ්බ පොත මගෙ ලගට උඩීන් ආවේ..
ගානට පොත කැච් කරපු මං ආයෙත් පොත සර් අතටම දෙද්දි දෙවනි සැරේනම් මට ඒ ප්රහාරයෙන් බේරෙන්න මට බැරි උනා..ඉන අයිනෙ වැදිලා බිමට වැටුන පොත සසිරු අහුලලා මේසෙ උඩින් තියද්දි සර් ආයෙත් පරණ සව්දමම කියන්න ගත්තා..
" ගුටි කෙල ගන්න විතරයි දන්නෙ මේකා..හිටපන් මං උබෙ තාත්තාටම කියන්නම් පුතාගෙ කෙරුවාව.."
" අච්චර නම්බුකාර විදිහට ඉන්න සර්ටත් අවනම්බුවත් මේකා.."
බම්බුව තමා..
YOU ARE READING
තුන්කොන් BL
Подростковая литератураතුන්කොන් ආදර කතාවක එක් අයෙක්ට අවසානයේ කෙසේ හෝ වේදනාව හිමිවේ..🥀
