සිසිරු's pov
" ක්ලාස් ඉවර වෙලා මොකද කරන්නේ.."
" සෙනාශ්ට කොහෙදෝ යන්න ඕනි කිව්වා අයියා.."
" සෙනාශ්ටනෙ යන්න ඕනි ඔයාට නෙවෙයි නේ.."
" ඌ තනියම යන්නෙ නෑ නේ.."
නුවර කොන්වන්ට් එක ලග ගුවන් පාලමට වෙලා මායි මිනිදු අයියයි කතා කර කර ඉද්දි සෙනාශ්ලා හිටියෙ ගරාජ් කැෆේ එක ලග..
" එයාලා යන තැනක ගිය දෙන් ඔයා යන් මාත් එක්ක කැෆේ එකට.."
ඕක තමා මං හිරවෙන තැන..
මං ආස නෑ මිනිදු අයියාගෙ කැෆේ එකට යන්න..අනික සෙනාශ්ලා එක්ක නොයා මං කොහොම මෙයා එක්ක තනියම යන්නේ තාත්තිට මාට්ටු උනොත් ඉවරයි..
" ම්..මගෙ ඇගට හරි නෑ..සෙනාශ් එක්ක යන්නෙත් නෑ ක්ලාස් ඉවර වෙලා ගෙදර ගිහින් නිදා ගන්න ඕනී.."
" ඇයි පන..උණද ඔයාට.."
අයියා මගෙ නලලට අත තියලා උනද බලද්දි ගුවන් පාලම උඩ ඉදන් කොල්ලො ටිකක් ආව නිසා මං එයාගෙ අතින් අල්ල ගත්තා..මට මොනා උනත් අයියා ඉස්කෝලේ හෙඩ් ප්රිෆෙක්ට් නිසා එයාට ප්රශ්නයක් වෙයි කියන බයට මං එහෙම කරත් මගෙ කරුමෙට එයා ඒක තේරුන් ගත්තේ වැරදි විදිහට..
" ඇයි මං ඔයාව අල්ලනවට කැමති නැද්ද ආ.."
" එ.."
" ඔයා ලගකදි ඉදන් වෙනස් සසිරු.."
" මොනාද අයියා මේ කියන්නෙ මං එහෙම කරේ..අරුන් ආව නිසා.."
" උබට මාව තේරුන් ගන්න බෑ.."
මං හොද හුස්මක් අරන් පාත දැම්මා..
කොච්චර ඇත්ත තේරුන් කරන්න ගියත් අයියා ඒක තේරුන් ගන්නෙම වැරදි විදිහට..සමහර වෙලාවට මං මොනා හරි කිව්වාමත් මිනිදු අයියා ඒකෙ තේරුන් ගන්නෙ මං අදහස් කරපු දේ නෙවෙයි එක වචනයක් හරි අල්ලන් මට බැනලා අන්තිමට කියන්නෙ උබට මාව තේරුන් ගන්න බෑ කියලා..වෙලාවකට කොහොමත් තේරුන් ගන්න බෑ තමා..මේ හොදට ඉදලා එක පාරට හේතුවක් නැතුව වෙනස් වෙන මනුස්සයෙක්ව මං කොහොමද තේරුන් ගන්නේ..
" මාත් එක්ක කතා කරන්නත් කැමතිත් නෑ වගේ නේ..හරි එහෙනම් ඔයා ක්ලාස් එකට යන්න දැන් වෙලාව හරි.."
YOU ARE READING
තුන්කොන් BL
Teen Fictionතුන්කොන් ආදර කතාවක එක් අයෙක්ට අවසානයේ කෙසේ හෝ වේදනාව හිමිවේ..🥀
